Prezydent Kim Il Sung (1912-1994) całe swoje życie utrzymywał ducha niezależności.

Ekspedycja do Rehe i zasada niezależności

W połowie lat 30-tych Komintern wydał antyjapońskim siłom zbrojnym działającym na obszarze północno-wschodnich Chin polecenie, aby udały się w kierunku Rehe. Chodziło o to, aby najpierw przemieściły się one w kierunku Liaoxi i Rehe i prowadziły tam wspólne działania z Chińską Robotniczo-Chłopską Armią Czerwoną w celu powstrzymania imperialistycznych sił japońskiego agresora zmierzających ku wewnętrznym Chinom, a następnie dokonały integracji antyjapońskiej walki w Chinach i doprowadziły do nowego ożywienia w całym antyjapońskim ruchu.

Zgodnie z tym poleceniem, antyjapońskie zbrojne jednostki działające na obszarze północno-wschodnich Chin, porzucając zasadę wojny partyzanckiej, udały się na otwarte tereny, przez co poniosły ciężkie straty. W rezultacie antyjapoński ruch w północno-wschodnich Chinach stanął przed poważnymi trudnościami.

Przewidując jakie mogą być efekty ryzykownej linii Kominternu, Kim Il Sung odmówił ślepego podążenia za nią i do końca utrzymał niezależną linię koreańskiej rewolucji. Dzięki temu Koreańska Ludowa Armia Rewolucyjna dowodzona przez Kim Il Sunga odegrała wielką rolę w eliminacji następstw ekspedycji do Rehe i ponownym ożywieniu antyjapońskiej walki zbrojnej w północno-wschodnich Chinach.

Żądanie dołączenia do RWPG odrzucone

Kiedy w 1956 roku delegacja KRLD odwiedziła Związek Radziecki, odbyły się rozmowy na szczeblu rządowym pomiędzy obydwoma stronami. Podczas rozmów strona radziecka oficjalnie zaproponowała KRLD dołączenie do RWPG (Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej), podkreślając, że KRLD powinna przeprowadzić uprzemysłowienie korzystając z radzieckich maszyn zamiast budować je samodzielnie i że tworzenie własnego przemysłu maszynowego nie będzie efektywne kosztowo.

Widząc, że jeśli jego kraj dołączy do bloku gospodarczego państw socjalistycznych to może stracić niezależność w swoim budownictwie gospodarczym i zostać podporządkowany politycznie wielkiemu mocarstwu, Kim Il Sung odrzucił to żądanie.

Później powiedział: RWPG nie jest właściwa koncepcyjnie; wywiera negatywny wpływ na kraje socjalistyczne. Dołączenie do RWPG oznaczałoby, że nasz kraj będzie podporządkowany Związkowi Radzieckiemu. Czy trzeba prowadzić rewolucję tylko po to, żeby po jej dokonaniu popaść w zależność od innego kraju? I jaka jest różnica między uzależnieniem od kraju kapitalistycznego a uzależnieniem od kraju socjalistycznego? – takie było Jego stanowisko.

Trafność Jego analizy i osądu oraz bezkompromisowego stanowiska niezależności została jasno dowiedziona na przykładzie byłych krajów socjalistycznych w Europie Wschodniej, które były członkami RWPG i później utraciły swoją polityczną i gospodarczą niezależność.

Produkcja stali w elektrycznym piecu łukowym UHP

Przewodnicząc ważnemu spotkaniu w maju 1988, Prezydent Kim Il Sung powiedział, że kraj powinien zrezygnować z opartej na koksie produkcji stali i przyjąć metodę wytwarzania stali w procesie elektrycznym.

KRLD produkowała wówczas stal w oparciu o importowany koks.

Podczas spotkania Kim Il Sung powiedział, że proces produkcji stali, w którym z użyciem koksu wytwarzana jest surówka żelaza jest przestarzały. Wymaga on trzech typów pieców – pieca koksowniczego, pieca spiekalniczego i wielkiego pieca – jak również różnego rodzaju dużych instalacji pomocniczych. Dlatego Prezydent zaznaczył, że przemysł metalurgiczny powinien zrezygnować z tej metody i zacząć wytwarzać stal w procesie elektrycznym. Dodał, że jeśli sprzęt niezbędny do tego procesu zostanie samodzielnie wyprodukowany w KRLD to kraj będzie zdolny do pełnego ustanowienia orientacji na Juche w przemyśle metalurgicznym.

Już niedługo po wyzwoleniu kraju (sierpień 1945), powiedział On, że należy badać procesy wytwarzania stali w oparciu o węgiel, którego w kraju jest pod dostatkiem.

Później w kraju zbudowano elektryczny piec łukowy UHP, w którym nie używa się koksu.

W ostatnich latach zbudowano również konwertery tlenowe i wielkie piece wykorzystujące dmuch tlenu, tym samym ustanawiając nowy system produkcji żelaza. Są to rezultaty niezależnej linii Kim Il Sunga, który już ponad pół wieku temu podkreślał potrzebę oparcia przemysłu metalurgicznego na fundamentach Juche.