Kim Jong Un, przewodniczący Partii Pracy Korei, przewodniczący Komisji Spraw Państwowych KRLD i najwyższy dowódca sił zbrojnych KRLD, przeprowadził inspekcję wioski Kangbuk, leżącej w powiecie Kumchon, prowincji Hwanghae Północne. Miejscowość ta została odbudowana po tym jak ulewny deszcz i silny wiatr dokonały tam zniszczeń.
Towarzyszyli mu Choe Ryong Hae, Pak Pong Ju oraz inni wyżsi urzędnicy Partii i rządu.
Na miejscu został powitany przez Pak Chang Ho, przewodniczącego Prowincjonalnego Komitetu PPK w prowincji Hwanghae Północne, oraz dowódców jednostek KAL zaangażowanych w projekt odbudowy.
Po dowiedzeniu się o fakcie, że wioska Kangbuk odniosła poważne szkody w wyniku ostatnich ulewnych deszczy i silnego wiatru i że domy mieszkalne oraz budynki użyteczności publicznej nie zostały odpowiednio naprawione, choć wioskę corocznie dotykały klęski żywiołowe, Najwyższy Przywódca natychmiast wydał rozkaz, aby jednostki KAL zburzyły i ponownie zbudowały wszystkie budynki w wiosce i nadały jej nowy wygląd.
Zgodnie z Jego rozkazem, oficerowie i żołnierze jednostek KAL na nowo i w nieskazitelny sposób wybudowali miejscowość i zameldowali Komitetowi Centralnemu Partii o pierwszym zwycięstwie na froncie likwidacji następstw katastrof naturalnych, które nawiedziły kraj.
Najwyższy Przywódca powiedział, że ilekroć otrzymuje wiadomości o bohaterskich wysiłkach codziennie dokonywanych przez żołnierzy, którzy odgrywają wiodącą rolę na każdym z frontów odbudowy utworzonych ostatnio w kilku częściach kraju, głęboko czuje posiadaną przez wszystkich oficerów i żołnierzy KAL niewyczerpaną i nieskończoną siłę ducha, gorący patriotyzm i bezgraniczną lojalność wobec Partii i narodu i nie może nie schylić głowy przed ich oddaniem i trudem.
Z dumą powiedział, że prawdziwa potęga KAL leży nie w liczebności jej oddziałów czy sile jej kul i pocisków, ale w fakcie, że posiada ona duchową siłę charakteryzującą się miłością i zaufaniem, żarliwą miłością do państwa i narodu oraz silną ufnością pokładaną w Partii i sprawie rewolucji, i że posiadanie takiej potężnej rewolucyjnej armii, wiernej krajowi, narodowi, swojej Partii i sprawie rewolucji jest największą dumą Partii i państwa i największym dobrodziejstwem dla Niego.
Oglądając domy mieszkalne i budynki użyteczności publicznej zbudowane w wiosce, wielokrotnie chwalił żołnierzy budowniczych, mówiąc, że zostały one wybudowane starannie i schludnie i są nieskazitelne zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz.
Przedyskutował z towarzyszącymi mu wyższymi urzędnikami Partii i rządu kierunek, w którym stale powinna podążać Partia w budownictwie wiejskim.
Podkreślił potrzebę ustanowienia długoterminowych celów w zakresie budownictwa regionalnego, w szczególności wiejskiego, w bardziej realistyczny i zaplanowany sposób oraz znacznego zwiększenia wsparcia państwa dla odpowiedzialnej i ważnej pracy na rzecz stałego doskonalenia wsi i przyspieszania jej cywilizowanego rozwoju, aby przekształcić ją w bogatą i stojącą na wysokim poziomie kulturalnym socjalistyczną wieś wyposażoną w nowoczesne technologie.
Powiedział, że sprawą niecierpiącą zwłoki jest dokonanie poważnej analizy pilnych zadań obecnie stojących przed Partią oraz jej długoterminowych celów i podjęcie koniecznych środków w ich zakresie, aby najszybciej jak to możliwe zrealizować wielki program socjalistycznego budownictwa wiejskiego opracowany przez Prezydenta Kim Il Sunga i Przewodniczącego Kim Jong Ila. Dodał, że Kongres Partii udzieli właściwej odpowiedzi na to ważne zagadnienie.
Wielokrotnie pytał czy rolnicy, mieszkańcy wioski Kangbuk, są zadowoleni i powiedział, że naprawdę cieszy się słysząc, że są zachwyceni i że Partia niewątpliwie podjęła słuszną decyzję, skoro uszczęśliwiła ona ludzi. Wyraził podziękowania dla żołnierzy Armii Ludowej, którzy spełnili kolejne pragnienie Partii.
Powiedział przewodniczącemu prowincjonalnego komitetu Partii, że teraz dobrze byłoby, aby ludzie szybko wprowadzili się do nowych domów i że nie może się doczekać kiedy do tego dojdzie.
Powiedział, że dawno już nie czuł takiej ulgi i że jest bardzo szczęśliwy czując wolność od zmartwień. Wyraził nadzieję, że ludzie, którzy zamieszkają w nowej wiosce i nowych domach będą prowadzić szczęśliwe życie a obszarowi temu zawsze będzie dopisywało szczęście.
