24 marca, Koreańska Centralna Agencja Prasowa (KCNA) opublikowała raport, wyjaśniając słuszność decyzji o zerwaniu koreańskiej umowy o zawieszeniu broni.

Pierwsza z trzech części raportu, mówi że:

Naczelne Dowództwo Koreańskiej Armii Ludowej ogłosiło, że całkowicie unieważni koreańskie zawieszenie broni w czasie, kiedy naród znajdzie się w zaciętej konfrontacji z USA, broniąc losów kraju i narodu.

To był po prostu krok samoobronny, w celu sprostania coraz mniej skrywanym amerykańskim działaniom na rzecz stłumienia KRLD, oraz historyczna i odważna decyzja, aby pchnąć naprzód wysiłki na rzecz zjednoczenia narodu, oraz pokoju regionalnego i stabilizacji.

Przez prawie sześćdziesiąt lat, Stany Zjednoczone nadużywały koreańskie zawieszenie broni jako środek nacisku w realizacji swojej wrogiej polityki wobec KRLD.  Ich przestępcze czyny sprawiły, że Półwysep Koreański stał się najbardziej zapalnym punktem na świecie, oraz teatrzykiem, gdzie wojna może wybuchnąć w każdej chwili.

USA, w zmowie z wrogimi siłami, sprawia poważne zagrożenie dla suwerenności KRLD, poprzez wytrwały i okrutny szantaż militarny, oraz blokadę gospodarczą.

Wspólne ćwiczenia wojskowe Key Resolve i Foal Eagle, prowadzone przez USA i wojska południowokoreańskich marionetek, tak naprawdę były ćwiczeniami przygotowującymi do wojny nuklearnej,w których ćwiczono uderzenia nuklearne za pomocą B-52, zdolnego do przenoszenia głowic jądrowych, oraz wyposażonej w broń nuklearną łodzi podwodnej.

To jest bezczelne naruszenie i pogwałcenie zawieszenia broni i wszystkich innych umów zawartych między Północą i Południem, oraz niewybaczalna prowokacja i naruszenie suwerenności KRLD, a także jej najwyższych interesów.

Niespotykanie ostry i poważny stan zagrożenia politycznego i wojskowego, panujący na Półwyspie Koreańskim, zmusił KRLD do jak najszybszego zakończenia tej katastrofy geopolitycznej – ani wojny, ani pokoju, która od wieku ma miejsce na tej ziemi, oraz do podjęcia odważnej decyzji dla zagwarantowania suwerenności i stabilności w regionie.

Decyzja o unieważnieniu zawieszenia broni była środkiem zaradczym wykonanym przez KRLD w celach samoobronnych, gdyż nie czuła się zobowiązana umową, która, przez działania USA, istnieje tylko na papierze.

To zupełnie nielogiczne, że wrogie siły, w tym USA, budują opinię publiczną, mówiąc, że najcięższe środki przeciwdziałania KRLD to “naruszenia”, oraz, że “zawieszenie broni nie może zostać jednostronnie rozwiązane, gdyż zostało uzgodnione i podpisane dzięki wzajemnemu porozumieniu”.

Koreańskie zawieszenie broni nie jest jedną z tych umów, które wymagają dwustronnej zgody, aby być unieważnioną i naturalnie wygasa, jeśli jedna ze stron nie zgadza się na jej przestrzeganie.

Zawieszenie broni jest nieważne ze względu na systematyczne łamanie go przez USA i nieracjonalne zachowanie Rady Bezpieczeństwa ONZ, która przez ostatnie sześćdziesiąt lat popierała działania USA.

Kiedy zawieszenie broni zostało zawarte w dniu 27 lipca 1953 roku, na koniec trwających 500 dni gorączkowych negocjacji, uwaga i oczekiwania wszystkich Koreańczyków i miłujących pokój ludzi z całego świata skoncentrowały się na jego pkt. 60.

Realizacja pkt. 60 była kluczową kwestią w realizacji zjednoczenia narodu, oraz dążenia do globalnego i azjatyckiego pokoju, gdyż wzywał do wycofania wszystkich obcych wojsk z Korei, usuwając główną przyczynę wojny i rozwiązując problem koreański pokojowo.

Jednakże Stany Zjednoczone podpisały “wzajemny sojusz obronny” z Koreą Południową, legalizując swoją obecność wojskową w Korei Południowej i już od 8 sierpnia 1953 roku, ledwo po zawarciu zawieszenia broni, mogli tam swobodnie działać. W związku z tym zniweczyli paragraf 60, który wzywał do usunięcia wszystkich obcych sił z Korei.

Paragraf 13 d koreańskiego zawieszenia broni zakazuje wprowadzania do Korei operacyjnych samolotów, pojazdów zbrojnych, oraz broni i amunicji.

Stany Zjednoczone jednostronnie ogłosiły unieważnienie pkt. 13 d koreańskiego zawieszenia broni i systematycznie wprowadzały na teren Korei Południowej ogromne ilości nowoczesnego sprzętu wojskowego, oraz ponad 1 000 głowic jądrowych różnego rodzaju. W rezultacie, Korea Południowa stała się największą bazą nuklearną, posiadającą największy arsenał nuklearny na Dalekim Wschodzie.

Stany Zjednoczone celowo anulowały lub naruszyły te punkty koreańskiego zawieszenia broni, które stały im na drodze w przygotowaniach do nowej wojny w Korei i zniszczyły wszystkie mechanizmy nadzorowania realizacji założeń zawieszenia broni.

Stany Zjednoczone poważnie naruszyły zawieszenie broni, traktując jako martwe zdania związane z Wojskową Komisją Rozejmową tj. punkty od 19 do 35 paragraf 2, jak również te odnoszące się do Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych tj. punkty od 36 do 50 paragraf 2.

USA dokonywało nieustannych prowokacji wojskowych wobec KRLD, wolne od jakichkolwiek prawnych i instytucjonalnych obowiązujących ograniczeń. Dowodem na to jest fakt, że setki tysięcy przypadków naruszenia koreańskiego zawieszenia broni pociągnęło za sobą setki tysięcy posiedzeń Wojskowej Komisji Rozejmowej.

Porozumienie było w stanie istnieć tylko dzięki największej powściągliwości i cierpliwości KRLD.

KRLD wysunęła wiele propozycji zakończenia stanu zawieszenia broni i ustanowienia mechanizmów zapewniających trwały pokój na Półwyspie Koreańskim. Wśród nich: jedna dla zawarcia traktatu pokojowego między KRLD i USA (w 1970 roku), jedna dla podjęcia rozmów trójstronnych, włączając Koreę Południową do rozmów między KRLD i USA (1980r.), jedna dla ustanowienia nowych mechanizmów zapewniających pokój (1990r.), jedna dla wydania deklaracji kończącej wojnę podczas rozmów krajów zainteresowanych koreańskim zawieszeniem broni (Deklaracja Rozwoju Stosunków Północ-Południe, Pokoju i Dobrobytu, 4 październik 2007r.) i jedna dla jak najszybszego rozpoczęcia rozmów o zastąpieniu koreańskiego zawieszania broni traktatem pokojowym, z okazji 60 rocznicy wybuchu Wojny Koreańskiej (oświadczenie rzecznika MSZ KRLD 11 stycznia 2010r.)

Jednak Stany Zjednoczone zignorowały i odrzuciły wszystkie te propozycje. Nigdy nie przestrzegali koreańskiego zawieszenia broni i prowadzili działania zmierzające do wojny, a nie do pokoju.

To było absolutnie nie do przyjęcia przez KRLD, w świetle najwyższych interesów suwerennego państwa, aby pozostać związanym powierzchownym dokumentem, który został zdeptany przez drugą stronę.

Wojna zwykle wybucha niespodziewanie.

KRLD została zmuszona do podjęcia znacznego środka zaradczego, anulując koreańskie zawieszenie broni, dla bezpieczeństwa kraju i zdobyczy rewolucyjnych, oraz zabezpieczenia suwerenności narodu koreańskiego w obliczu groźby agresji ze strony Stanów Zjednoczonych, które zachowują się coraz bardziej skandalicznie i nic sobie nie robią z koreańskiego zawieszenia broni.