Generalnie kraj lub naród wybiera na swoje drzewo narodowe gatunek rodzimy albo taki, który odpowiada jego uczuciom narodowym.
Narodowym drzewem Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej jest sosna (Pinus densiflora), wiecznie zielone, iglaste drzewo, które można spotkać na terenie całego kraju.
Z ekologicznego punktu widzenia, drzewo to jest żywotne i dobrze rośnie nawet w ekstremalnych warunkach i na nieurodzajnych ziemiach. Jego żywica i igły mają zastosowanie w życiu codziennym i celach zdrowotnych.
Ze względu na takie cechy ekologiczne i wygląd – prosty, lecz ukazujący siłę, można powiedzieć, że odzwierciedla ono duszę narodu koreańskiego.
Od dawnych czasów Koreańczycy byli znani jako naród skromny i sumienny, ale stanowczy.
Współczesna historia dobrze ilustruje usposobienie narodu koreańskiego.
Nawet pod japońską okupacją wojskową kraju (1905-1945) Koreańczycy nie poddali się zawziętej japońskiej polityce asymilacji narodowej, lecz przywrócili suwerenność swojego kraju, ukazując silny charakter narodowy i temperament.
W trudnych dniach lat 50tych, po wojnie koreańskiej (1950-1953), gdy w całości nie ostała się choćby jedna cegła, własnymi wysiłkami stworzyli oni cud Chollima, i osiągnęli socjalistyczne uprzemysłowienie w 14 lat.
Obecnie, zgodnie z własnymi przekonaniami i wolą, bronią oni socjalizmu, pomimo sankcji i zagrożenia ze strony wrogich sił, i bez wahania podążają wybraną przez siebie drogą.
Sosna od wieków przedstawiana była przez Koreańczyków w dziełach sztuki i literatury.
Widok zielonego drzewa stojącego na klifie, nawet w zimie, wzbudza silne filozoficzne uczucia i przemyślenia o niezłomnym duchu i woli, nawet w surowych warunkach.
Sosnę przedstawia wiele starych wierszy, pieśni i malowideł. I w pracach współczesnej sztuki pięknej często służy ona jako motyw przewodni.
Naród koreański bez wahania będzie szedł naprzód, z wytrwałością wiecznie zielonej sosny.
