W dniach 28-31 grudnia roku Juche 108 (2019) odbyło się historyczne 5. Posiedzenie Plenarne 7. Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei. Spotkaniu przewodniczył Przewodniczący Partii Pracy Korei, Najwyższy Przywódca Kim Jong Un. Wcześniej zamieściliśmy na naszej stronie relację z tego wydarzenia w języku angielskim. Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią poniżej udostępniamy również polską wersję tekstu.

Odbyło się 5. Posiedzenie Plenarne 7. Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei

Pjongjang, 1 stycznia (KCNA) — Pośród wielkich oczekiwań i zainteresowania wszystkich członków Partii oraz całego narodu i armii, w siedzibie Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei w dniach 28-31 grudnia 108 roku Juche (2019) odbyło się 5. Posiedzenie Plenarne 7. Komitetu Centralnego PPK.

Podczas posiedzenia tego, które odbyło się w historycznym, kluczowym okresie przyspieszania nadejścia nowego zwycięstwa w budowaniu potężnego socjalistycznego kraju pod przywództwem PPK, wysunięty został nieśmiertelny program frontalnego przełamania bezprecedensowo ciężkich prób, do końca broniąc suwerenności oraz nadrzędnych interesów kraju i otwierając drogę do zwycięstwa rewolucyjnego dzieła Juche pod rozpostartym sztandarem osiągania dobrobytu siłą samodzielności. Jako takie stanowi ono wielkiej wagi wydarzenie w historii budowania potężnego państwa niezależności, jak również w historii PPK.

Spotkaniem pokierował Kim Jong Un, przewodniczący Partii Pracy Korei.

Udział wzięli w nim członkowie i zastępcy członków Komitetu Centralnego PPK oraz członkowie Centralnej Komisji Kontroli PPK.

Obecni w charakterze obserwatorów byli urzędnicy Komitetu Centralnego PPK, urzędnicy ministerstw i agencji narodowych, przewodniczący prowincjonalnych komitetów ludowych, przewodniczący prowincjonalnych komitetów gospodarki rolnej, przewodniczący miejskich i powiatowych komitetów Partii, a także urzędnicy głównych sektorów i jednostek oraz organów sił zbrojnych.

Kim Jong Un przewodniczył spotkaniu z autoryzacji Biura Politycznego Komitetu Centralnego PPK.

W agendzie posiedzenia znalazły się następujące punkty:

1. O kierunku naszej walki w obecnej sytuacji wewnętrznej i zewnętrznej

2. O sprawach organizacyjnych

3. O modyfikacji i uzupełnieniu zbioru haseł Komitetu Centralnego Partii

4. O uroczystym uczczeniu 75. rocznicy założenia PPK.

Przedyskutowany został pierwszy punkt agendy.

Kim Jong Un wygłosił historyczny referat w tym zakresie.

Powiedział, że okres 8 miesięcy, które minęły od 4. Posiedzenia Plenarnego 7. Komitetu Centralnego PPK, był świadkiem bezustannej i bardzo intensywnej walki oraz odważnego marszu naprzód. Odniósł się do faktu, że przez cały ten czas PPK zawsze formułowała i utrzymywała właściwą wewnętrzną i zewnętrzną linię polityczną, koncentrującą się na pilnych potrzebach, prawach i interesach naszego narodu oraz suwerenności i bezpieczeństwie państwa, i stale walczyła o wcielanie jej w życie. Kontynuował:

Aby w dalszym ciągu podążać zwycięskim szlakiem bojowym postępu, pod rozpostartym sztandarem osiągania dobrobytu siłą samodzielności, powinniśmy poczynić jeszcze większe kroki naprzód w naszym rewolucyjnym marszu. Aktualna sytuacja i stojące przed nami gigantyczne zadania wymagają podjęcia trafnych i śmiałych środków w oparciu o wyważoną ocenę rzeczywistości.

Komitet Centralny Partii zwołał to Posiedzenie Plenarne w celu dokonania kompleksowej i dogłębnej analizy oraz oceny subiektywnych i obiektywnych przeszkód oraz trudności napotkanych na drodze wielkiego i dynamicznego postępu naszej rewolucji, jak również podjęcia zdecydowanych środków na rzecz dalszego przyspieszenia procesu socjalistycznego budownictwa.

Kim Jong Un przedstawił rewolucyjną linię walki o dokonanie frontalnego przełomu zgodnie z wymogami aktualnej sytuacji i rozwijającej się rewolucji.

Zwrócił uwagę, że nasza własna wewnętrzna siła, której nadrzędnym źródłem są samowystarczalność i samodzielność, została jeszcze bardziej wzmocniona w toku napiętej walki o wypełnienie decyzji 4. Posiedzenia Plenarnego 7. Komitetu Centralnego PPK. Odniósł się do faktu, że – w odpowiedzi na wezwanie Partii, aby zapoczątkować okres wielkiego zrywu w socjalistycznym budownictwie, jeszcze wyżej wznosząc rozpostarty sztandar samodzielności – nasze państwo i naród wyraźnie zademonstrowały swoją niezłomną wolę i ogromny potencjał, idąc i dokonując skoków naprzód w trudnej sytuacji.

Powiedział, że wyzwania, przed którymi stanęliśmy w ciągu ostatnich kilku miesięcy, były tak surowe i niebezpieczne, że inni poddaliby się, nie opierając się im nawet przez jeden dzień, ale żadne trudności nie były w stanie zatrzymać ani opóźnić szybkiego postępu naszego narodu, który silnie zjednoczony w integralną całość, wytrwale pospieszał naprzód i nieprzerwanie osiągał wielkie sukcesy we wzmacnianiu siły państwa i podnoszeniu jego zdolności obronnych. Kontynuował:

Kolosalna i skomplikowana praca nad rozwojem supernowoczesnych systemów broni posiadanych tylko przez kraje zaawansowane w zakresie nauki i technologii obronnej zaowocowała tym, że sami, bez niczyjej pomocy, znaleźliśmy innowacyjne rozwiązania naukowe i technologiczne. Zadania badawcze zostały perfekcyjnie zrealizowane przez naszą własną siłę napędową – naszych niezawodnych naukowców, projektantów i pracowników przemysłu zbrojeniowego.

Oznacza to wspaniałe zwycięstwo. To, że zgodnie z planem Partii weszliśmy w posiadanie obiecujących systemów broni strategicznej, jednego po drugim, stanowi wielkie wydarzenie dla rozwoju sił zbrojnych naszej Republiki oraz obrony i gwarantowania naszej suwerenności i prawa do istnienia.

Taki skok naprzód w rozwoju zaawansowanej nauki obronnej sprawi, że nasza wielka siła militarna i techniczna będzie nieodwracalna, znacznie wesprze wzrost naszej potęgi narodowej, zwiększy naszą zdolność do kontrolowania sytuacji politycznej wokół nas, a wrogowi zada cios poważnego niepokoju i grozy.

W przyszłości, im bardziej USA będą grały na czas i zwlekały z uregulowaniem koreańsko-amerykańskich relacji, tym bardziej bezsilne będą przed rosnącą ponad oczekiwania potęgą Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej i w tym większy impas wpadną.

Kim Jong Un odniósł się do serii sukcesów osiągniętych w budownictwie gospodarczym.

Zauważył: Pomimo wielu ograniczeń wynikających z brutalnych sankcji nałożonych przez wrogie siły i przeciągających się niekorzystnych warunków pogodowych, w tym roku zebraliśmy niespotykanie obfite plony, przekraczające te z dotychczasowego rekordowego roku. Zrealizowaliśmy drugi etap przebudowy miasta Samjiyon, czyniąc z niego doskonały model nowoczesnego górskiego miasta, idealny archetyp miasta lokalnego, w centrum edukacji w rewolucyjnych tradycjach. Ukończyliśmy także zgodnie z planem Partii budowę Szklarniowego Gospodarstwa Warzywnego Jungphyong i szkółki drzew oraz Kurortu z Gorącymi Źródłami Yangdok. Pozwoliło to na podarowanie naszemu ludowi dzieł nowoczesnej cywilizacji.

Budowa przybrzeżnego kurortu Wonsan-Kalma, Fabryki Nawozów Fosforowych Sunchon, elektrowni Orangchon, elektrowni Tanchon i inne projekty, będące obecnie w trakcie realizacji w różnych częściach kraju, są wykonywane zgodnie ze starannym planem i prawie wszystkie sektory gospodarki narodowej, w tym przemysł metalurgiczny, węglowy, materiałów budowlanych i lekki, wykazują tendencje znaczącego wzrostu.

Pochwalił fakt, że mieszkańcy Prowincji Kangwon, zwracając się do całego kraju z apelem o współzawodnictwo pod hasłem samodzielności, nieustannie tworzą wzorcowe doświadczenia we wdrażaniu polityki Partii i że Phyongan Północny i inne prowincje konkurując osiągają wyraźne rezultaty w rozwoju rolnictwa, hodowli zwierząt, edukacji, opieki zdrowotnej i lokalnego przemysłu. Podkreślił, że jest to oczywistym rezultatem wielkiej walki całego narodu, który, w serdecznej odpowiedzi na wezwanie Partii, zjednoczony wzniecił niestrudzoną kampanię na rzecz zwiększania produkcji i śmiałego tworzenia.

Analizując kierunek rozwoju aktualnej sytuacji, powiedział, że prawdziwą intencją USA jest realizowanie własnych interesów politycznych i dyplomatycznych pod szyldem dialogu i negocjacji, a jednocześnie utrzymywanie sankcji, aby w ten sposób stopniowo osłabiać naszą siłę.

Podkreślił, że jeszcze bardziej wzrosła nasza determinacja, aby nigdy na nic nie wymienić bezpieczeństwa i godności naszego państwa i bezpieczeństwa jego przyszłości

Zaznaczył, że impas w stosunkach między KRLD a USA nieuchronnie musi przybrać przewlekły charakter, ponieważ USA stawiają żądania sprzeczne z fundamentalnymi interesami naszego państwa i zachowują zbójecką postawę. Powiedział, że USA mówiły ostatnio o dalszym dialogu, tu i ówdzie poruszając kwestie jego wznowienia, w ten sposób chcą jednak tylko łatwo przekroczyć termin wyznaczony przez nas na koniec roku i zyskać na czasie, aby uniknąć śmiertelnego ciosu, teraz, gdy znalazły się w podbramkowej sytuacji, od początku nie miały zaś zamiaru porzucić wrogiej polityki wobec KRLD, poprawić relacji i rozwiązać problemów. Z drugiej strony, USA wyraźnie uwidoczniły swoje prowokacyjne polityczne, militarne i gospodarcze posunięcia mające na celu całkowite zdławienie naszej Republiki, tak dwulicowo zachowują się zbójeckie USA –dodał.

Powiedział, że nigdy nie pozwolimy bezwstydnym USA wykorzystywać koreańsko-amerykańskiego dialogu do ich nieuczciwych celów, ale przejdziemy do szokujących rzeczywistych działań, aby w pełni zapłaciły one za cierpienia zadane naszemu narodowi i tłumienie naszego rozwoju. Kontynuował:

To prawda, że pilnie potrzebujemy sprzyjającego naszemu budownictwu gospodarczemu środowiska zewnętrznego, ale nigdy nie możemy, w nadziei na olśniewające przeobrażenie, sprzedać naszej godności, której dotychczas broniliśmy jak własnego życia.

Konfrontacja między KRLD a USA, która z jednego stulecia weszła w następne, stała się dziś wyraźną konfrontacją między samodzielnością a sankcjami.

Gdyby nie było kwestii nuklearnej, USA doszukałyby się problemu w czymś innym co robimy i zagrożenie militarno-polityczne z ich strony nie ustałoby.

Obecna sytuacja, która zapowiada długotrwałą konfrontację z USA, pilnie wymaga od nas, abyśmy umocnili naszą wewnętrzną siłę pod każdym względem, za fakt dokonany uznając, że nadal będziemy musieli żyć pod sankcjami wrogich sił.

Podkreślił, że ostrej konfrontacji z wrogiem zawsze towarzyszy praca nad umacnianiem naszych własnych sił i tylko priorytetowe traktowanie samoumacniania pozwoli nam podjąć inicjatywę i osiągnąć zwycięstwo. Zauważył, że z punktu widzenia budowania naszej siły, istnieje niemało problemów, które muszą zostać rozwiązane w zarządzaniu państwowym, pracy gospodarczej i innych dziedzinach.

Dodał, że choć cały czas mówimy o samodzielności i samowystarczalności, nasza praca w tym kierunku wciąż nie jest wolna od dawnych nawyków. Dokonał analizy obecnego stanu rzeczy – w tym w zakresie zarządzania państwowego i pracy gospodarczej – który nie jest dostateczny do rozniecenia wielkiego dzieła samodzielności i samorozwoju i w którym nie udało się doprowadzić do odważnej modernizacji, lecz utrzymała się stagnacja.

Zauważył, że pomyślny rozwój naszej sprawy zapewnić mogą tylko wysokie poczucie odpowiedzialności za wypełnianie rewolucyjnych zadań naszymi własnymi siłami oraz mądrość i odwaga do właściwego kształtowania naszej drogi zarówno dziś, jak i jutro. Podkreślił, że z tym nie ma problemów, ponieważ system przywództwa PPK jest mocno ugruntowany, cała Partia jest zjednoczona ideologicznie i duchowo, a naród pilnie żąda realizacji naszych celów.

Powiedział, że dzisiejsze Posiedzenie Plenarne stanowi okazję dla członków centralnego organu kierowniczego Partii oraz wszystkich innych urzędników, aby głęboko przeanalizować trudności istniejące w ich sektorach i jednostkach w połączeniu z niedociągnięciami ukrytymi w ich pracy. Dodał, że powinni oni dokładnie obliczyć jakiego udziału ich sektorów i jednostek w budowaniu potężnego socjalistycznego kraju wymaga obecna sytuacja, być w gotowości do wzięcia na swoje barki ciężkich zadań i odważnie ruszyć naprzód, aby realizować je nie upadając na duchu i nie wahając się.

Powiedział, że wielkiemu zwycięstwu towarzyszą próby i walka i że zwycięstwo rewolucji jest pewne, ale nie zostanie osiągnięte bez przeszkód i trudności. Kontynuował:

Powinniśmy przystąpić do batalii o dokonanie frontalnego przełomu, który umożliwi neutralizację sankcji i presji wrogich sił oraz otwarcie nowej drogi dla socjalistycznego budownictwa. Batalia ta jest obowiązkiem wyznaczonym przez czasy, którego wykonanie jest konieczne zarówno z punktu widzenia najbliższych zadań, jak i leżących w dalszej perspektywie wymagań naszej rewolucji.

Jeśli nie dodamy impetu walce o wzmacnianie naszej siły samorozwoju, czekając tylko na zniesienie sankcji, reakcyjna ofensywa naszego wroga stanie się jeszcze zacieklejsza i będzie on miał śmiałość, aby blokować nasz postęp.

Im bardziej będziemy wzmacniać naszą własną siłę i potęgą samodzielności i samowystarczalności tworzyć cenne bogactwo, tym większa będzie rozpacz wroga i tym szybciej nadejdzie dzień zwycięstwa socjalizmu.

Wszystkie organizacje partyjne i urzędnicy muszą bez wahania wziąć na siebie ważne obowiązki powierzone im przez czasy i przystąpić do batalii o dokonanie frontalnego przełomu, aby dzięki samodzielności całkowicie pozbawić mocy sankcje i blokady wroga.

„Przełammy frontalnie wszelkie przeszkody stojące na drodze naszego postępu!” – oto bojowe hasło, które powinni wznosić dziś cała Partia i cały naród.

Głównym frontem dzisiejszej walki o dokonanie frontalnego przełomu jest front gospodarczy – powiedział. Jako zadanie na tym etapie najpilniejsze dla sektora gospodarczego określił ponowne uporządkowanie ekonomicznej bazy kraju i wykorzystanie całego możliwego potencjału produkcyjnego, tak aby w pełni zapewnione zostały warunki konieczne do rozwoju gospodarczego i wzrostu dobrobytu ludności.

Odnosząc się do rzeczywistego stanu gospodarki kraju, zwrócił uwagę, że sytuacja w tym zakresie nie uległa znacznej poprawie, ponieważ problem siły napędowej rozwoju gospodarczego nie został jeszcze rozwiązany, a wykonawcze i kontrolne zdolności państwa do realizowania ważnych zadań ekonomicznych są słabe.

Przytaczając szczegółowe przykłady, wskazał na występujące w sektorze gospodarczym złe praktyki polegające na niepodejmowaniu szybkiej i optymalnej reakcji w obliczu poważnych trudności występujących w obecnym ważnym i kluczowym okresie, a jedynie wykrzykiwaniu haseł o samodzielności bez rzeczywistego kierowania wysiłków na utrzymywanie i wzmacnianie niezależnych fundamentów gospodarki narodowej. Kontynuował:

Ponieważ nie został dokonany zauważalny postęp w pracach nad wdrażaniem jednolitego kierownictwa i strategicznego zarządzania gospodarką oraz ulepszaniem metod zarządzania przedsiębiorstwami, rola państwa jako organizatora pracy gospodarczej nie została zwiększona i pojawiły się poważne problemy z uporządkowaniem, wzmocnieniem oraz ożywieniem całej gospodarki i przejściem do etapu wzrostu.

Przedstawiając zadania do realizacji w celu właściwego pokierowania systemem i porządkiem pracy gospodarczej, powiedział:

Problemem, który powinien zostać rozwiązany w pierwszej kolejności jest racjonalne pokierowanie systemem i porządkiem pracy gospodarczej. Dzisiaj, gdy nasza Republika nabrała wielkiej siły i aspiruje do normalnego rozwoju we wszystkich obszarach, nie ma potrzeby dalszego trzymania się przejściowych i prowizorycznych metod pracy z przeszłości.

W celu restrukturyzacji gospodarki kraju, powinny zostać podjęte energiczne środki w kierunku wdrożenia jednolitego kierownictwa i strategicznego zarządzania państwa nad pracą gospodarczą.

Wskazując na obecną poważną sytuację, w której Gabinet nie odnosi powodzenia w wypełnianiu swoich obowiązków dowództwa gospodarczego, określił podstawowe środki mające na celu usprawnienie systemu odpowiedzialności Gabinetu i systemu centralnej roli Gabinetu, podstawy systemu pracy gospodarczej państwa. Powiedział:

Gabinet powinien wzmocnić finanse państwa w efektywny sposób wykorzystując istniejące fundamenty ekonomiczne, prawidłowo prowadzić planowanie gospodarcze i starannie organizować działania na rzecz rewitalizacji jednostek produkcyjnych. Na chwilę obecną, należy przede wszystkim zapewnić jednolite przywództwo i dowództwo Gabinetu w pracy nad ochroną linii życia i integralności gospodarki kraju.

Mówiąc, że rewolucyjna ideologia i duch powinny nadawać kierunek czasom, ale pracę gospodarczą należy prowadzić ściśle w oparciu o praktyczne warunki, przedstawił kluczowe zadania mające na celu opracowanie jednoznacznych metod usprawnienia planowania w zgodzie z rzeczywistymi potrzebami, zachowanie ogólnej równowagi produkcji i podaży oraz zdecydowane podniesienie poziomu wiarygodności narodowego planu gospodarczego.

Podkreślając, że praca Gabinetu jest po prostu pracą Komitetu Centralnego Partii, a wykonywanie decyzji Komitetu Centralnego Partii po prostu pracą Gabinetu, dokonał anatomicznej analizy poważnych problemów, które po zakończeniu Posiedzenia Plenarnego będą wymagały pilnego rozwiązania w ramach wzmacniania jednolitego kierownictwa i zarządzania państwa nad pracą gospodarczą.

Po przedstawieniu innowacyjnych środków i szczegółowych planów dotyczących wyregulowania całości mechanizmu państwowego w celu pobudzenia rozwoju gospodarczego i wzmocnienia roli urzędników, wyszczególnił realistyczne metody umożliwiające energiczne ruszenie naprzód z usprawnianiem zarządzania gospodarczego.

Nakreślił orientację rozwiązywania kluczowych kwestii w zakresie wzrostu gospodarczego dla całej Partii i państwa. Obejmowały one m.in.: kwestię opracowania metodologii i podjęcia środków w celu usprawnienia usług handlowych, aby bezzwłocznie zrekonstruować system handlowy państwa, handel socjalistyczny, i tym samym zachować cechy właściwe handlowi socjalistycznemu przy jednoczesnym zadbaniu zarówno o interesy państwa, jak i wygodę obywateli; kwestię zniesienia zbędnych procedur i systemów w ramach usprawniania zarządzania gospodarką zgodnie z wymogami epoki, w której wszystkie kraje na świecie rywalizują ze sobą w opracowywaniu nowych technologii i produktów, ścigając się z czasem; kwestię przekierowania na właściwą drogę wszystkich elementów, które teraz utrudniają działalność produkcyjną i zmniejszają wydajność pracy w zarządzaniu państwem i pracy gospodarczej; kwestię rozszerzenia i wzmocnienia wyspecjalizowanych narodowych sił budowlanych oraz modernizacji ich sprzętu budowlanego, aby mogły być im powierzane najważniejsze projekty; a również kwestię realistycznego prowadzenia pracy nad egzekwowaniem socjalistycznego systemu odpowiedzialnego zarządzania przedsiębiorstwami.

Przedstawił zadania stojące przed głównymi sektorami przemysłowymi gospodarki narodowej.

Podkreślił potrzebę frontalnego przełamania różnorodnych trudności i doprowadzenia do znaczącego wzrostu produkcji, po pierwsze w kluczowych sektorach przemysłu, fundamentach niezależnej gospodarki. Dokonał całościowej analizy niewłaściwych praktyk i stanu stagnacji ujawnionego w dziedzinie przemysłu metalowego, chemicznego, energii elektrycznej, węglowego, budowy maszyn, materiałów budowlanych i lekkiego oraz w transporcie kolejowym, następnie wyszczególnił znaczące naukowe środki mające na celu dokonanie zamaszystego kroku naprzód w pracy gospodarczej.

Zwracając uwagę, że doraźne i prowizoryczne inwestycje, w których niewykorzystana pozostaje nasza własna siła i potencjał, są jak wlewanie wody do garnka bez dna i nie przyniosą postępu w pracy gospodarczej, podkreślił, że naturalną postawą człowieka biorącego na swoje barki odpowiedzialność za rewolucję jest prowadzenie pracy w perspektywie długofalowej i spoglądanie w przyszłość.

Zaznaczył potrzebę sporządzenia, w drodze precyzyjnych obliczeń naukowych, opartych na wskaźnikach planów dotyczących dziesięciu długoterminowych celów, które pozwolą na rozwijanie gospodarki kraju w sposób stabilny i długofalowy oraz budowanie fundamentów gospodarczych jeden po drugim, poprzez walkę o wykonanie planów. Gdy cele długoterminowe będą już ustalone, powinniśmy je niezawodnie osiągnąć poprzez skrupulatną organizację i przewodzenie pracy gospodarczej przez państwo i wzniecić ogólnonarodową walkę o produkcję i tworzenie – powiedział.

Podkreślił, że produkcja rolna powinna zostać radykalnie zwiększona.

Zauważając, że front rolniczy jest główną siłą napędową batalii o dokonanie frontalnego przełomu, powiedział, że silny powiew zwiększania plonów powinien wzmóc się jeszcze bardziej dzięki aktywnemu wprowadzaniu do sektora rolnego naukowych metod uprawy. Przedstawił ważne zadania, mające na celu doprowadzenie do nowego zwrotu w hodowli zwierząt, uprawie owoców i innych sektorach rolnictwa. Dotyczyły one m.in. budowy sił naukowo-technicznych i instytucji badawczo-naukowych w sektorze rolnictwa, skierowania wysiłków na szkolenie talentów w obszarze nauk i technologii rolniczych, tworzenia fundamentów produkcji rolnej wolnej od nieurodzaju poprzez doskonalenie systemu irygacyjnego w gospodarce wiejskiej i podnoszenie poziomu mechanizacji pracy na roli, a również jednolitego zarządzania ziemią uprawną kraju.

Podkreślił potrzebę poprawy stanu nauki, oświaty i zdrowia publicznego.

Niewyczerpanymi zasobami strategicznymi, na których powinniśmy dziś polegać, są nauka i technologia – powiedział, dodając, że nauka i technologia powinny stanowić światło latarni, która oświetla drogę naprzód i przewodzić rozwojowi w obecnych czasach, kiedy to praca gospodarcza staje w obliczu wielu trudności.

Zaznaczył, że istnieje potrzeba, aby organizacje partyjne wpajały naukowcom i technikom świadomość, że wszystkie fronty socjalistycznego budownictwa mogą odnieść zwycięstwo tylko wtedy, gdy dokonają przełomu na froncie naukowym i że ideały oraz cele budowy potężnego kraju osiągnięte mogą zostać jedynie dzięki ich starannym wysiłkom i poświęceniu na rzecz wspinania się na wyżyny najnowocześniejszej nauki.

Zwrócił uwagę, że w oparciu o politykę Partii należy zapewnić skuteczne kierownictwo dla badań naukowych. Dodał, że instytucje naukowo-badawcze i edukacyjne, w tym Państwowa Komisja Nauki i Technologii oraz Państwowa Akademia Nauk, a także ministerstwa i agencje narodowe, powinny skrupulatnie organizować pracę nad niezawodnym i terminowym wdrażaniem projektów badawczych wchodzących w zakres dziesięciu długofalowych celów w sektorze nauki i technologii, aby przyczynić się do przekształcenia naszego kraju w twórcę nowatorskiej nauki i technologii oraz kreatora zaawansowanej cywilizacji.

Mówiąc, że jeśli naukę nazwać można motorem rozwoju gospodarczego, to edukację matką nauki, określił zadania i metody mające na celu fundamentalną poprawę stanu oświaty w kraju, odpowiednią do epoki radykalnych postępów dokonujących się na polu edukacji. Wśród nich były zadania w zakresie: stałego doskonalenia struktur i programów nauczania wszystkich uniwersytetów, w tym Uniwersytetu Kim Il Sunga, zgodnie z rozwijającą się rzeczywistością i światowymi trendami; dbania o praktyczny charakter, wszechstronność i aktualność nauczanych treści; przybliżania edukacji do badań naukowych i produkcji; modernizowania warunków i środowiska nauczania; kształcenia większej liczby utalentowanego personelu i dokonywania większej ilości cennych odkryć naukowo-technicznych poprzez silne promowanie pracy na rzecz zmniejszania różnic w poziomie oświaty między obszarami centralnymi a peryferyjnymi; podnoszenia jakości kadr nauczycielskich; wkładania wytężonych wysiłków w istotne doskonalenie treści i środowiska nauczania itp.

Zauważając, że opieka zdrowotna jest głównym kryterium wizerunku socjalizmu i dzięki niej lud czerpie bezpośrednie korzyści z zalet naszego systemu, przedstawił istotne zadania wyłaniające się przed naszą socjalistyczną publiczną służbą zdrowia, która została stworzona przez Prezydenta Kim Il Sunga i Przewodniczącego Kim Jong Ila i która jest najlepsza na świecie. Zadania te dotyczyły: zachowania jej oryginalnych cech, wzmocnienia jej materialnych i technologicznych fundamentów, a również szkolenia wszystkich pracowników medycznych tak, aby byli prawdziwymi pracownikami służby zdrowia Partii Pracy, obdarzonymi ciepłą ludzką miłością i wysokim poziomem kwalifikacji medycznych.

Podkreślił potrzebę wzniecenia dynamicznej walki o zwiększenie produkcji, praktykowanie gospodarności i poprawę jakości produktów, jak również konieczność ochrony środowiska ekologicznego i podjęcia rygorystycznych środków mających na celu zapobieganie klęskom żywiołowym.

Dzisiejsza batalia o dokonanie frontalnego przełomu jest gigantyczną, patriotyczną walką, opartą na wielkim entuzjazmie i twórczych wysiłkach milionów ludzi pracy – powiedział. Dodał, że jeśli wszystkie sektory, jednostki i obywatele podejmą wysiłki na rzecz maksymalnego zwiększenia produkcji i praktykowania gospodarności, tak aby tworzyć większą liczbę własnych rzeczy i wykorzystywać je w możliwie najbardziej ekonomiczny sposób, nasza gospodarka pozostanie niezakłócona, a nasze standardy życia poprawią się, niezależnie od tego jak zawzięte w nakładaniu sankcji byłyby wrogie siły.

Zauważył, że wzorami do naśladowania w obecnej epoce są patriotyczni ludzie pracy, którzy ucieleśniają ducha gospodarności, jak również oszczędzające pracę, energię, koszty i ziemię przedsiębiorstwa. Przedstawił zadania w zakresie: rozpoczęcia obejmującej całe społeczeństwo, energicznej kampanii na rzecz ekonomicznego korzystania z energii elektrycznej; rozpalenia płomienia współzawodnictwa w pozyskiwaniu rezerw i dalszym zwiększaniu produkcji oraz praktykowaniu gospodarności zgodnie z rzeczywistymi warunkami poszczególnych sektorów i jednostek; sprawienia, aby we wszystkich sektorach i jednostkach podjęte zostały zasadnicze wysiłki w celu poprawy jakości produktów i wytworów w oparciu o zasadę priorytetu jakości nad ilością; podjęcia zdecydowanych środków na rzecz gruntownej ochrony środowiska ekologicznego; oraz ustanowienia dobrze przemyślanego ogólnonarodowego systemu zarządzania kryzysowego pozwalającego radzić sobie z katastrofami naturalnymi.

Kim Jong Un podkreślił potrzebę zapewnienia politycznej, dyplomatycznej i militarnej gwarancji zwycięstwa naszej wielkiej batalii o dokonanie frontalnego przełomu.

Musi istnieć potężna polityczna, dyplomatyczna i militarna gwarancja pewnego osiągnięcia zwycięstwa w tej batalii o pokonanie bezprecedensowo surowych wyzwań i trudności – powiedział, i zaproponował środki na rzecz dalszego wzmacniania frontu dyplomatycznego w obliczu aktualnej sytuacji.

W oparciu o kompleksową i dogłębną analizę poważnej sytuacji powstałej na Półwyspie Koreańskim oraz obecnej złożonej struktury stosunków międzynarodowych, przedstawił ważne zadania mające na celu podjęcie ofensywnych środków na rzecz zapewnienia suwerenności i bezpieczeństwa naszego państwa.

Powiedział, że przez ostatnie siedem dekad USA, definiując nasze państwo jako swojego wroga, część „osi zła” i „cel wyprzedzającego ataku nuklearnego”, poddały je najbardziej brutalnym i nieludzkim sankcjom oraz przewlekłemu zagrożeniu nuklearnemu, a w wyniku ich wrogiej polityki sytuacja na Półwyspie Koreańskim doszła dziś do jeszcze bardziej niebezpiecznego i poważnego etapu.

Tylko przez ostatnie dwa lata, kiedy podjęliśmy kluczowe środki, takie jak przerwanie prób nuklearnych i testów ICBM oraz zamknięcie poligonu nuklearnego, aby budować zaufanie z USA – powiedział – USA, dalekie od odpowiedzenia stosownymi środkami, groziły nam militarnie, przeprowadzając wiele dużych i małych wspólnych ćwiczeń wojskowych, których przerwanie obiecał sam ich prezydent, i sprowadzając do Korei południowej najnowocześniejszy sprzęt wojskowy; a również kilkunastokrotnie przyjęły niezależne sankcje przeciwko nam, tym samym jeszcze raz pokazując światu, że ich ambicje, aby zdławić nasz system, nie uległy zmianie.

W takich okolicznościach, nie znajdujemy żadnych podstaw, aby być dłużej jednostronnie związani zobowiązaniem, którego druga strona nie dotrzymuje, i kładzie się to cieniem na naszych wysiłkach na rzecz światowego rozbrojenia i nieproliferacji broni nuklearnej – powiedział.

Jak już jasno zadeklarowaliśmy, bieżąca sytuacja dowodzi, że aby się obronić, musimy wzmacniać naszą siłę na tyle, na ile jest to konieczne, żeby wrogie siły nie ośmieliły się grozić naszej suwerenności i bezpieczeństwu, to jest droga, którą powinniśmy iść, nie zatrzymując się i nie wahając, nawet jeśli jest trudno – powiedział, wyjaśniając politykę PPK wobec USA.

Mówiąc, że posiadanie i ciągłe wzmacnianie niezwyciężonego potencjału militarnego, któremu nikt nie odważy się rzucić wyzwania, to stały cel naszej Partii w ramach budownictwa obronnego, podkreślił, że kluczowym planem i stanowczą wolą PPK jest sprawienie, aby żadne siły, nieważne jakie, nie ośmieliły się wystąpić militarnie przeciwko naszemu krajowi.

Wskazując na potrzebę nadania jeszcze większego impetu rozwojowi strategicznej broni, zadeklarował, że nie możemy zaniedbać naszego przyszłego bezpieczeństwa, dążąc tylko do widocznych rezultatów gospodarczych oraz radości i wygody, zważywszy, że nie zaszły żadne zmiany w naszym środowisku zewnętrznym, z powodu gangsterskich działań USA – które miały miejsce zarówno w dniach, kiedy szliśmy drogą jednoczesnego rozwoju budownictwa gospodarczego i sił nuklearnych, jak i utrzymują się dziś, gdy koncentrujemy wszystkie wysiłki na budownictwie gospodarczym – i że wrogie działania oraz nuklearne zagrożenie i szantaż wciąż się nasilają. Potwierdził, że w niedalekiej przyszłości świat zobaczy nową strategiczną broń w posiadaniu KRLD.

Stanowczo zadeklarował, że teraz, gdy na wskroś poznaliśmy prawdziwe intencje USA, nie powinniśmy się wahać, mając nadzieję, że zniosą one sankcję i że jeśli USA nadal będą trwały przy wrogiej polityce względem naszego kraju, to nigdy nie dojdzie do denuklearyzacji Półwyspu Koreańskiego. Dodał również, że dopóki USA nie przerwą wrogiej polityki i nie zostanie ustanowiony trwały i solidny mechanizm pokojowy, KRLD będzie stale rozwijać niezbędną dla bezpieczeństwa narodowego broń strategiczną.

Powiedział, że będziemy niezawodnie utrzymywać w ciągłej gotowości potężne środki odstraszania nuklearnego umożliwiające powstrzymywanie zagrożenia nuklearnego ze strony USA i zagwarantowanie naszego długoterminowego bezpieczeństwa, oraz że zakres i stopień rozwoju tych środków odstraszania zależny będzie od przyszłej postawy USA wobec KRLD.

To, że stworzyliśmy broń absolutną, jaką posiadają wielkie mocarstwa, jest wielkim sukcesem, ale jeszcze bardziej cieszymy się z faktu, że w toku prac, które do tego doprowadziły, powstała ogromna plejada wybitnych talentów naukowych i technologicznych i ten sukces jest jeszcze droższy naszej Partii – zauważył.

Powiedział, że sektor badań nad obronnością oraz przemysł zbrojeniowy powinny sumiennie i perfekcyjnie wcielać w życie partyjną linię budownictwa obronnego, wznosząc hasło „Jeszcze wyżej, jeszcze szybciej”, aby osiągnąć już ustanowione etapowe cele, zachowując przy tym zasadę samodzielności, zasadę Juche, od A do Z.

Podkreślił potrzebę, aby, zgodnie ze strategiczną polityką wysuniętą przez Partię, kontynuowane były ogólnonarodowe wysiłki, głęboka troska i szczodre wsparcie na rzecz budownictwa obronnego w celu solidnego zagwarantowania suwerenności i bezpieczeństwa narodowego oraz szczęśliwej przyszłości ludzi. Wezwał urzędników i naukowców sektora obronnego, aby aktywnie prowadzili świętą pracę nad wzmacnianiem zdolności obronnych kraju pod każdym względem, z duchem i gorliwością, z jakimi przez 3 lata żmudnej walki rozwijali oni środki powstrzymywania wojny nuklearnej, oraz z niezmienną lojalnością wobec Partii i rewolucji.

Wysunął zadania dotyczące rozpoczęcia intensywnej ogólnopartyjnej, ogólnonarodowej i ogólnospołecznej kampanii przeciwko antysocjalistycznym i niesocjalistycznym praktykom, usprawnienia pracy organizacji robotniczych oraz wzmocnienia dyscypliny moralnej w całym społeczeństwie.

Odniósł się do potrzeby umocnienia Partii, Sztabu Generalnego rewolucji, i znacznego podniesienia jej zdolności kierowniczych.

Zauważył, że zarówno doświadczenia koreańskiej rewolucji, jak i historyczne lekcje socjalistycznego budownictwa pokazują, że aby dokonać energicznego postępu, przezwyciężając stojące dziś na drodze przeszkody, należy stale kierować wielkie wysiłki na umacnianie Partii. Podkreślił fakt, że w ciągu ostatnich 8 lat poczyniono ogromne wysiłki na rzecz rozwijania PPK w niezwyciężoną partię kierującą rewolucyjnym dziełem Juche zgodnie z intencjami Prezydenta Kim Il Sunga i Przewodniczącego Kim Jong Ila.

Powiedział, że w wypełnianiu spoczywającej na Partii przywódczej misji Sztabu Generalnego rewolucji ważne jest, aby w każdym okresie właściwie wskazywała ona swoim członkom i innym ludziom pracy kierunek postępu, cele walki oraz zadania i metody ich realizacji, a również umiejętnie organizowała i mobilizowała ich do wcielania tego w życie; zaś dla umacniania zdolności kierowniczych Partii, tak aby były niezwyciężone, istotne jest uczynienie jej partią cieszącą się absolutnym poparciem i zaufaniem mas ludowych oraz tworzącą z nimi integralną całość.

Przedstawił zasadnicze zadania i praktyczne środki na rzecz dalszego wzmacniania Partii organizacyjnie i ideologicznie oraz podnoszenia roli kadr, zgodnie z wymogami czasów i rozwijającej się rewolucji.

Nasza rewolucja dynamicznie idzie naprzód, chociaż wyzwania rzucane jej przez wrogie siły stają się coraz bardziej uporczywe i obecne trudności są poważne – powiedział. Dodał, że Partia zadecydowała o podjęciu kolejnej żmudnej i długotrwałej walki, aby doprowadzić do ostatecznego zwycięstwa rewolucji i zapewnić naszym wspaniałym ludziom szczęśliwe życie.

Kontynuował:

Dzisiaj, gdy losy socjalizmu stoją na rozdrożu, zwycięstwo lub porażka zależą tylko od siły jedności i przewodniej roli naszej Partii.

Nasza Partia będzie korzystała ze swoich prawidłowych zdolności kierowniczych i nigdy się nie zachwieje w obliczu wyzwań.

Stanowczo stojąc na swojej pozycji, będzie zadawała poważne ciosy USA i popierającym je wrogim siłom.

Będzie również zawsze dzieliła dolę i niedolę z naszym ludem.

Kim Jong Un powiedział, że naród koreański – w sytuacji przeciągających się, bezprecedensowo surowych warunków – nauczył się żyć samodzielnie, mierzyć się z wrogami i trudnościami oraz bronić swojej godności i praw. Dodał, że jest to naszą silną rewolucyjną wiarą, że obronimy godność kraju i pokonamy imperializm poprzez osiągnięcie dobrobytu siłą samodzielności, nawet jeśli będziemy musieli zacisnąć pasa.

Powiedział z przekonaniem, że jeśli w dalszym ciągu wszyscy będziemy prowadzić dynamiczną walkę, pełni nieugiętej rewolucyjnej wiary, żarliwego patriotyzmu i niestrudzonego ducha bojowego, to będziemy w stanie pokonać trudności i powitać dzień świeżych zwycięstw, kiedy pieśń Jesteśmy najszczęśliwsi na świecie stanie się realiami życia wszystkich mieszkańców kraju. Zaapelował, abyśmy frontalnie przełamali potężne przeszkody stojące przed rewolucją i dynamicznie otworzyli drogę dla zwycięskiego postępu, jako pionierzy i chorążowie trwającej dziś chwalebnej walki o realizację aspiracji i ideałów budowy potężnego socjalistycznego kraju.

Uważnie słuchając referatu Przewodniczącego PPK, uczestnicy posiedzenia jasno zrozumieli intencje Komitetu Centralnego Partii, aby – zgodnie z wymogami obecnej sytuacji i rozwijającej się rewolucji, wzmacniając pod każdym względem naszą własną siłę, wewnętrzną siłę napędową – wyeliminować wszelkie wyzwania i przeszkody stojące na ścieżce rewolucyjnego postępu i dynamicznie przyspieszyć budowę potężnego socjalistycznego kraju.

Gdy zakończył wygłaszanie tego przełomowego referatu, wszyscy obecni wznieśli entuzjastyczny aplauz i gromkie wiwaty, okazując absolutne poparcie i aprobatę dla Przewodniczącego, który, z wielkim poczuciem odpowiedzialności za kraj, naród i rewolucję, niezachwianą rewolucyjną wiarą, przenikliwością i dalekowzrocznością, jasno wskazał naukową i rewolucyjną drogę Partii i narodowi.

Zaprezentowane zostały pisemne wystąpienia dotyczące pierwszego punktu agendy.

Wśród ich autorów znaleźli się: Pak Pong Ju, wiceprzewodniczący Komitetu Centralnego PPK; Kim Jae Ryong, premier Gabinetu; Thae Hyong Chol, wiceprezes Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego; Jo Yong Won, pierwszy wicedyrektor Departamentu Organizacyjno-Instruktażowego Komitetu Centralnego PPK; Pak Jong Chon, szef Sztabu Generalnego Koreańskiej Armii Ludowej; Pak Chol Min, przewodniczący Komitetu Centralnego ligi młodzieży; Ri Chung Gil, przewodniczący Państwowej Komisji Nauki i Technologii; Kye Myong Chol, przewodniczący Komitetu Gospodarki Wiejskiej prowincji Phyongan Północny; Kim Kwang Nam, dyrektor generalny Kompleksu Żelaza i Stali im. Kim Chaeka, i inni.

Wyrazili oni uczucie wielkiego entuzjazmu w związku z otrzymaniem szczegółowej mapy operacyjnej i planu Komitetu Centralnego umożliwiających otwarcie drogi dla nowych zwycięstw w budowaniu potężnego socjalistycznego kraju. W pełni poparli wysunięte przez Przewodniczącego PPK wybitną ideę i strategię dokonania frontalnego przełomu oraz program ich realizacji wzywający do szybszego ukończenia wielkiego dzieła osiągania dobrobytu siłą samodzielności poprzez stanowcze rozbicie wszystkich wyzwań i trudności stojących na drodze postępu socjalistycznego budownictwa.

W oparciu o idee i ducha historycznego referatu Przewodniczącego PPK, poważnie przyjrzeli się odchyleniom i istotnym niedociągnięciom, zaobserwowanym w ich sektorach i jednostkach, oraz ich podstawowym przyczynom.

Złożyli uroczystą przysięgę, że poprzez polityczno-ideologiczną edukację sprawią, aby wszyscy urzędnicy, członkowie Partii i inni ludzie pracy w pełni zrozumieli głównego ducha odbywającego się obecnie Posiedzenia Plenarnego. A w tym celu szkolić ich będą na bojowników samorozwoju i prawdziwych patriotów, którzy posiadają nieugiętego rewolucyjnego ducha jako część swoich cech umysłowych, a także odpowiednio naprowadzać i wieść ich do energicznej walki o zwiększanie produkcji i modernizację, prowadzonej w oparciu o strategię samodzielności, w dopasowaniu do rzeczywistych warunków – i stosując takie godne praktyki będą wcielać w życie idee i intencje Komitetu Centralnego Partii dotyczące dokonania frontalnego przełomu.

Na forum Posiedzenia Plenarnego przeprowadzono dogłębną i aktywną analizę projektu rezolucji w sprawie pierwszego punktu agendy oraz dyskusję nad nim, rezolucja została jednogłośnie przyjęta.

Znalazły się w niej następujące decyzje:

Po pierwsze, wyregulujemy gospodarcze podstawy kraju i wykorzystamy cały możliwy potencjał produkcyjny, aby w pełni zapewnić warunki odpowiednie dla rozwoju gospodarczego i wzrostu dobrobytu ludności.

Po drugie, będziemy przykładać wagę do nauki i technologii oraz poprawiać jakość edukacji i opieki zdrowotnej, w których wyraża się obraz socjalistycznego systemu.

Po trzecie, będziemy chronić środowisko ekologiczne i utworzymy narodowy system zarządzania kryzysowego w celu walki z klęskami żywiołowymi.

Po czwarte, poprzez potężną ofensywę polityczną, dyplomatyczną i militarną zagwarantujemy zwycięstwo batalii o frontalny przełom.

Po piąte, zintensyfikujemy walkę przeciwko antysocjalistycznym i niesocjalistycznym praktykom i wzmocnimy moralną dyscyplinę, a również zadbamy, aby organizacje robotnicze starannie prowadziły edukację ideologiczną.

Po szóste, będziemy wzmacniać Partię, Sztab Generalny rewolucji, i radykalnie podniesiemy jej kierowniczą rolę.

Po siódme, urzędnicy, będący czołowymi uczestnikami rewolucji, powinni podjąć intensywne wysiłki, aby wypełniać swoją odpowiedzialność i obowiązki wobec Partii, rewolucji i narodu, w walce o dokonanie frontalnego przełomu mającego na celu przezwyciężenie trudności leżących na drodze postępu socjalistycznego budownictwa.

Po ósme, organizacje partyjne i organy polityczne wszystkich szczebli powinny skrupulatnie prowadzić prace organizacyjną i polityczną, aby wcielać w życie niniejszą rezolucję; a odpowiednie organy, takie jak Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego i Gabinet, podjąć praktyczne środki celem gruntownego wypełnienia zadań określonych w rezolucji.

Na forum Posiedzenia Plenarnego przedyskutowano sprawy organizacyjne, drugi punkt agendy.

Członkowie i zastępcy członków Biura Politycznego Komitetu Centralnego Partii zostali odwołani lub uzupełniająco wybrani.

Ri Il Hwan, Ri Pyong Chol i Kim Tok Hun zostali uzupełniająco wybrani na członków Biura Politycznego Komitetu Centralnego Partii.

Kim Jong Gwan, Pak Jong Chon, Kim Hyong Jun, Ho Chol Man, Ri Ho Rim i Kim Il Chol zostali uzupełniająco wybrani na zastępców członków Biura Politycznego Komitetu Centralnego Partii.

Wiceprzewodniczący Komitetu Centralnego Partii zostali odwołani lub wybrani.

Ri Il Hwan, Kim Hyong Jun, Ri Pyong Chol i Kim Tok Hun zostali wybrani na wiceprzewodniczących Komitetu Centralnego Partii.

Członkowie i zastępcy członków Komitetu Centralnego Partii zostali odwołani lub uzupełniająco wybrani.

Kim Hyong Jun, Han Kwang Sang, Kang Jong Gwan, Kim Kwang Chol, Kim Kyong Jun, Yang Sung Ho, Kwak Chang Sik, Pak Kwang Ju, Pak Myong Su, Ri Pong Chun i Song Sok Won zostali uzupełniająco wybrani na członków Komitetu Centralnego Partii spośród zastępców członków, a Ho Chol Man, Ri Ho Rim, O Il Jong, Kim Yong Hwan, Kim Il Chol, Kim Jong Ho, Son Yong Hun, Rim Kwang Il i Choe Sang Gon zostali bezpośrednio wybrani na członków Komitetu Centralnego Partii.

Jang Kwang Myong, Jon Hyon Chol, Sim Hong Bin, Ri Thae Il, Choe Kwang Il, Ri Wan Sik, Ri Yong Chol, Choe Chun Gil, Kim Hak Chol, Kim Chol, Pak Jong Gun, Jon Hak Chol, Jo Yong Dok, Sin Yong Chol, Kim Sung Jin, Mun Jong Ung, Ri Jong Gil, Choe Song Nam, Jon Hyong Gil, Kang Son, Kim Yong Bae, Kim Ki Ryong, Sin Hong Chol i Kim Yong Nam zostali uzupełniająco wybrani na zastępców członków Komitetu Centralnego Partii.

Został wybrany przewodniczący Komisji Kontroli Komitetu Centralnego Partii, a jej członkowie zostali odwołani lub uzupełniająco wybrani.

Ri Sang Won został wybrany na przewodniczącego Komisji Kontroli Komitetu Centralnego Partii.

Dyrektorzy niektórych departamentów Komitetu Centralnego Partii zostali odwołani lub mianowani.

Ri Il Hwan, Kim Hyong Jun, Choe Hwi, Ri Pyong Chol, Kim Tok Hun, Choe Pu Il, Ho Chol Man, Ri Ho Rim, Han Kwang Sang i O Il Jong zostali mianowani na dyrektorów departamentów Komitetu Centralnego Partii.

Zostali mianowani pierwsi wicedyrektorzy departamentów Komitetu Centralnego Partii.

Kim Tong Il, Ri Yong Gil, Kim Yo Jong i Ri Yong Sik zostali mianowani na pierwszych wicedyrektorów departamentów Komitetu Centralnego Partii.

Przewodniczący prowincjonalnych komitetów partyjnych zostali odwołani lub mianowani.

Kim Yong Hwan został mianowany na przewodniczącego Prowincjonalnego Komitetu Partii w prowincji Ryanggang.

Odwołani lub nominowani zostali również członkowie kadr organów państwowych.

Kim Il Chol został mianowany wicepremierem Gabinetu i jednocześnie przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania, Jon Hak Chol ministrem przemysłu węglowego, Jon Myong Sik ministrem kultury, a Kim Sung Jin prezesem Państwowej Akademii Nauk.

Na forum Posiedzenia Plenarnego przedyskutowano trzeci punkt agendy, kwestię modyfikacji i uzupełnienia zbioru haseł Komitetu Centralnego Partii, i podjęto decyzje w jego zakresie.

Następnie przedyskutowano kwestię uroczystego uczczenia 75. rocznicy założenia PPK, czwarty punkt agendy, i podjęto stosowne decyzje.

Podsumowując posiedzenie, Kim Jong Un wspomniał o znaczeniu i wadzę tego spotkania dla dokonania frontalnego przełomu w panującej obecnie sytuacji i doprowadzenia do nowego ożywienia w naszej rewolucji.

Zaznaczył, że główną ideą i duchem 5. Posiedzenia Plenarnego 7. Komitetu Centralnego PPK jest to, aby prowadzić walkę o frontalny przełom, a nie czekać aż sytuacja zmieni się na lepszą. Następnie powiedział:

Innymi słowy, nie powinniśmy nawet marzyć, że USA i inne wrogie siły zostawią nas w spokoju, lecz siłą samodzielności dokonać frontalnego przełomu, aby przekroczyć trudności leżące na drodze naszego socjalistycznego budownictwa.

W obecnej walce nie możemy szukać sposobu na dostosowywanie się do obiektywnych czynników i pozwalać się im kontrolować, ale musimy dokonać frontalnego przełomu, abyśmy to my przejęli nad nimi kontrolę.

Należy przeprowadzić efektywną, ogólnopartyjną dyskusję nad implementacją zadań wysuniętych podczas trwającego obecnie Posiedzenia Plenarnego. Powinniśmy przezwyciężyć tendencje do prowadzenia dyskusji w sposób ceremonialny, który nie zapewnia zbliżenia jej do szerokich mas ludowych, i umożliwić jasne zrozumienie ducha dzisiejszego spotkania członkom Partii bezpośrednio odpowiadającym za praktyczną pracę. W ten sposób, możemy przekształcić ten proces w proces ideologicznej mobilizacji, planowania i podziału zadań, mający na celu pobudzenie i zainspirowanie całych szeregów do wcielania w życie decyzji przyjętych na posiedzeniu.

Objaśniając kwestie, na które należy położyć nacisk w zapoznawaniu urzędników oraz innych członków Partii i ludzi pracy z duchem Posiedzenia Plenarnego, Kim Jong Un udzielił szczegółowych wskazówek co do skrupulatnego planowania i podziału pracy celem implementacji zadań wysuniętych podczas spotkania. Podkreślił, że wszystkie sektory i jednostki powinny jasno zdefiniować obowiązki dla każdego, aby hasła dzisiejszej batalii o dokonanie frontalnego przełomu nie stały się gołosłownymi deklaracjami; a także opracować konkretny plan, właściwe metody i podjąć praktyczne środki realizacji polityki Partii.

Powiedział, że aby prowadzić rewolucję, rewolucjoniści powinni traktować cenne zaufanie narodu jak własne życie, stać się wiernymi i sumiennymi sługami naszych wspaniałych ludzi oraz sercem i duszą dla nich pracować.

5. Posiedzenie Plenarne 7. Komitetu Centralnego PPK zostało przeprowadzone z sukcesem. Odbyło się w atmosferze prezentowanej przez wszystkich jego uczestników wysokiej świadomości politycznej i rewolucyjnego entuzjazmu, aby odpowiedzialnie wziąć na siebie ważne zadania wyznaczone przez czasy i wypełnić swoje obowiązki jako czołowy personel rewolucji mobilizujący całą Partię, cały naród i całą armię do chwalebnej walki o otwarcie szerokiej drogi dla osiągania dobrobytu siłą samodzielności.

Kim Jong Un odbył sesję zdjęciową z członkami centralnego organu kierowniczego Partii, w znaczącym miejscu, gdzie przeprowadzone zostało historyczne 5. Posiedzenie Plenarne 7. Komitetu Centralnego PPK.

Posiedzenie to, które odbyło się pod kierownictwem Kim Jong Una, przewodniczącego PPK, będzie jasno świecić w historii naszej Partii i ojczyzny jako historyczne spotkanie, które zademonstrowało całemu światu sztukę przywódczą naszej dostojnej Partii, organizatora i inspiratora wszystkich zwycięstw narodu koreańskiego. A również niezachwianą wiarę i wolę naszego ludu, aby energicznie i niezmiennie podążać drogą osiągania dobrobytu siłą samodzielności, ściśle jednocząc się wokół Partii, oraz nieugiętego ducha walki Korei Juche, która idzie naprzód z mocnym przekonaniem o słuszności sprawy rewolucji i swojej własnej sile.