Przewodniczący Kim Jong Il podczas kierownictwa Partią Pracy Korei zapewniał, że Partia nie osłabia charakteru Juche i narodowego charakteru rewolucji i konstrukcji.
19 czerwca 1997 roku opublikował on nieśmiertelne dzieło: O Zachowaniu Charakteru Juche i Narodowego Charakteru Rewolucji i Konstrukcji. W tej pracy Kim Jong Il naukowo udowodnił, że zachowywanie charakteru Juche oraz narodowego charakteru rewolucji i konstrukcji to podstawowa zasada, której należy przestrzegać podczas utrzymywania przyczyn samodzielności mas ludzkich i socjalizmu. Wyjaśnił też sposoby i metody dla innych krajów utrzymywania charakteru niezależności Juche i podtrzymywania swojej narodowej tożsamości. W swym dziele Kim Jong Il dał jasno do zrozumienia, że utrzymywanie charakteru Juche oznacza kształtowanie losów własnego kraju, narodu i ludu w niezależny i twórczy sposób oraz, że zachowanie narodowego charakteru oznacza stałe podtrzymywanie i rozwijanie najlepszych wartości, nieodłącznych dla danego kraju, poprzez wcielanie ich we wszystkie sfery życia społecznego.
Obecnie trwa nieustająca walka postępowych narodów świata o ich prawo do samodzielnego rozwoju. Kraje te stoją przed trudnym wyzwaniem, bowiem amerykańscy imperialiści i ich wasale ze swym dominującym podejściem starają się je zniszczyć. Rzeczywistość wymaga, aby każdy kraj i naród stanowczo zachowywał swój własny charakter na zasadach Juche oraz swój własny charakter rewolucji i konstrukcji kraju. Narodowa tożsamość i charakter Juche musi być zachowana w szczególności przez małe i zacofane kraje oraz te, które mocno ucierpiały w przeszłości okupywane przez większe państwa. Zasadność tych teorii została ewidentnie udowodniona w praktyce podczas Koreańskiej Rewolucji.
Autorska idea Juche, stworzona przez Prezydenta Kim Il Sunga utrzymywana jest stale przez PPK, która urzeczywistniła narodowy charakter Juche, przeciwstawiając się wrogim imperialistom w walce o niepodległość i suwerenność kraju oraz budowę socjalizmu. Ze względu na liczbę ludności oraz obszar, Korea znajduje się na zdecydowanie niskich miejscach rankingowych, tym gorzej, że została ona podzielona na północ i południe. W związku z tym, dla tak niewielkiego kraju nie może być prostą rzeczą utrzymywanie niezależnego stanowiska, niemniej jednak Partia Pracy Korei zawsze rozwiązuje wszystkie problemy, zgodnie ze zorientowaną na Juche polityką, skupiając się na losach Rewolucji Koreańskiej i całego narodu.
W styczniu 1968 roku, żołnierze Koreańskiej Armii Ludowej schwytali amerykański okręt szpiegowski Pueblo, który znajdował się wówczas na wodach terytorialnych Korei, szpiegując dla amerykańskiego imperialisty. USA wówczas zagroziło KRL-D, wysyłając liczne wojska na wody Półwyspu Koreańskiego, składające się z trzech flotylli lotniskowców i innych potężnych sił zbrojnych. Obce, szowinistyczne mocarstwa, nie liczące się wówczas ze zdaniem KRL-D zalecały, aby oddać Pueblo w ręce amerykańskiego agresora, lecz KRL-D ogłosiła, że nigdy nie wybaczy tym, którzy naruszyli suwerenność i godność kraju, dodając, że jest w pełni przygotowana do walki z amerykańskim agresorem do utraty tchu. Ostatecznie, USA nie miały żadnego innego wyjścia, jak podpisanie listu z przeprosinami. Warto również wspomnieć, że po wojnie koreańskiej, nieistniejący już ZSRR chciał wymusić na KRL-D przyjęcie zintegrowanego systemu gospodarczego, wtrącając się w sprawy wewnętrzne kraju. KRLD stanowczo odrzuciła te despotyczne praktyki wielkiego imperium i zdecydowała się budować swoją własną, niezależną gospodarkę krajową. W drugiej połowie lat 90-tych Partia Pracy Korei, widząc nasilone ruchy USA, próbujące stłumić i zniszczyć KRL-D postanowiła pójść drogą Idei Songun.
Partia Pracy Korei Utrzymała tradycje Narodu Koreańskiego, ustanawiając priorytet z narodowego charakteru oraz Idei Juche.
Narodowy charakter Korei uosabia ducha niezależności narodowej oraz bogatych tradycji kulturowej narodu, które stanowią skarbnicę państwa i narodu i są ważnym atutem, niezbędnym dla budowy socjalizmu.
KRL-D nieustannie podtrzymuje i rozwija swój narodowy charakter, który jest podstawą do radzenia sobie z wrogimi działaniami USA, które usilnie próbują zniszczyć KRL-D i ideologicznie i kulturowo. Narodowa tożsamość KRL-D jest dziedziczona i pielęgnowana z pokolenia na pokolenie . Wysoko rozwinięta obejmuje między innymi tradycyjne ludowe stroje, muzykę, taniec, wyrafinowane potrawy, a także tradycyjne koreańskie zwyczaje i obyczaje. Renowacje Mauzoleum Tanguna – założyciela narodu koreańskiego oraz Mauzoleum Tongmyonga – króla, założyciela Koguryo dodały zdecydowanej wzniosłości Pjongjangowi, jako świętemu miejscu koreańskiego narodu. Na terenie Korei wykopano wiele historycznych zabytków, które stały się swego rodzaju narodowym skarbem, pozwalającym jeszcze bardziej zachować narodowy charakter. Wiele zburzonych w wojnach miejsc zostało odbudowanych zgodnie z ich tradycyjnym wyglądem, a ludowe święta są głęboko zakorzenione w umysłach koreańskiego narodu. Masowe igrzyska gimnastyczne i artystyczne Arirang – laureat nagrody Kim Il Sunga, które zostały uznane za arcydzieło, a także wiele innych wydarzeń odbywających się systematycznie co roku zachowuje narodowy charakter Korei. Naród koreański czuje, że ich własna kultura oraz to, co robi jest dla niego najlepsze. Jest zdeterminowany, aby poświęcić wszystko w imię narodowego dobrobytu. Gdyby Koreańczycy nie mieli poczucia dumy narodowej, kraj pogrążyłby się w nihilizmie, by w końcu utracić swoją narodową tożsamość zgodnie z ideą globalizacji, popieraną i promowaną przez USA.
W przyszłości również Partia Pracy Korei utrzymywać będzie narodową tożsamość, a także narodowy charakter Juche w dążeniu do budowy prosperującego narodu socjalistycznego, traktując te cenne wartości, jako linię życia.
Autor: Chae Hui Won
