Inicjator Wojny Koreańskiej

Przez długi okres czasu od wojny koreańskiej (1950-1953), wynoszący ponad 60 lat, wspólnota międzynarodowa uważała, że Korea północna, lub KRLD, rozpętała wojnę z Koreą południową, “napadając” na nią. Jest to kłamstwo, związane z sianiem dezinformacji przez USA.

A więc, kto był inicjatorem wojny?

Amerykańska Okupacja Korei Południowej – Źródło Wojny

W czasie, gdy zakończyła się druga wojna światowa (1945), Stany Zjednoczone zaplanowały podział Półwyspu Koreańskiego wzdłuż 38. równoleżnika, dzieląc go na północ i południe. Następnie wysłały swoje wojska do południowej części Korei jako “wyzwolicieli”, pod przykrywką “rozbrajania” japońskich żołnierzy.

Było to decyzją polityczną i strategiczną, mającą na celu powstrzymanie walczącej przeciwko Japonii armii sowieckiej od wyzwolenia całego Półwyspu Koreańskiego, jako że osiągnęła już ona obszar 37. równoleżnika.

Planowały one wykorzystanie Półwyspu Koreańskiego jako przyczółka do podboju kontynentu.

Mark Gayn, korespondent amerykański, powiedział: “Nie byliśmy armią wyzwoleńczą… Od pierwszych dni naszego lądowania działaliśmy jako wróg Koreańczyków. “

W amerykańskiej książce Nowoczesna Historia Stanów Zjednoczonych napisano: “W rzeczywistości wojna Wall Street przeciwko narodowi koreańskiemu rozpoczęła się we wrześniu 1945 r. Innymi słowy, w momencie, gdy amerykańscy generałowie postawili stopę w Korei południowej.”

Obecnie, zestawiając wszystkie fakty, jest oczywiste, że wojna koreańska nie miałaby miejsca, gdyby Amerykanie nie zajęli Korei południowej.

Przygotowania Wojenne

Amerykanie skupili swoje wysiłki na organizacji i rozbudowie południowokoreańskiej armii, aby osiągnęła ona “stosunek dziesięć do jednego” w układzie sił w porównaniu z armią Korei północnej, oraz prowadzili szkolenia w amerykańskim stylu. Przejęli oni nawet dowództwo nad południowokoreańską armią.

W latach 1945-1949 udzielili oni Korei południowej pomocy wojskowej o wartości ponad miliarda dolarów.

Podczas intensyfikacji przygotowań bojowych południowokoreańskiej armii, Amerykanie zapewnili, iż wzdłuż 38. równoleżnika zostaną rozmieszczone nowe siły, zostaną wybudowane nowe drogi wojskowe a stare rozbudowane oraz zostanie rozmieszczonych wiele stanowisk wojskowych, zmieniając Koreę południową w gigantyczną bazę wojskową.

W amerykańskim magazynie Life z lipca 1950 r. napisano, że nigdy wcześniej w historii Stany Zjednoczone nie były tak gotowe do rozpoczęcia jakiejkolwiek wojny, jak to miało miejsce na początku wojny koreańskiej.

W amerykańskiej książce Kto Rozpętał Wojnę Koreańską napisano, że wszystkie przygotowania do ataku na Koreę północną zostały zakończone w maju 1950 r.

Zbrojne Prowokacje Wzdłuż 38. Równoleżnika – Preludium Wojny

W południowokoreańskim magazynie Społeczeństwo i Ideologia z czerwca 1990 r. napisano, iż liczba zbrojnych prowokacji ze strony południowokoreańskiego wojska wobec Korei północnej wyniosła ponad 5 150 w trzy i pół roku od 1947 r. do czerwca 1950 r., przedednia wojny koreańskiej.

To właśnie Stany Zjednoczone organizowały i dowodziły tymi prowokacjami.

Poprzez prowokacje, chciały one osiągnąć kilka celów: Po pierwsze, chciały zwiększenia częstotliwości zbrojnych napaści i przekształcenia ich w wojnę z północą; po drugie, jeżeli takie ingerencje okazałyby się “sukcesem”, to zamierzały zająć kilka taktycznych punktów, korzystnych dla przyszłej zbrojnej inwazji; po trzecie, chciały sprawdzić rzeczywiste zdolności bojowe południowokoreańskiej armii i dać bodziec przygotowaniom wojennym.

Zbrojne prowokacje przeciwko północy Amerykanie organizowali w celu realizacji tych założeń w roku 1949 i w pierwszej połowie 1950 r., prezentując obraz podobny do wojny na pełną skalę.

Jeden z paragrafów w amerykańskiej książce Wojna Koreańska, Pytania Bez Odpowiedzi brzmi następująco:

“Jak powszechnie wiadomo, wojna koreańska nie była wynikiem nagłego, zaskakującego wybuchu walk na Półwyspie Koreańskim we wczesnych godzinach porannych w dniu 25 czerwca 1950 r. W rzeczywistości, napady na obie części półwyspu miały miejsce w sposób ciągły przez okres kilku lat, a ich intensywność zwiększyła się w 1949 roku, ze względu na presję Seulu aby ‘zakończyć prace inwazyjne’. Niektórzy studenci spraw koreańskich twierdzili, iż wojna rozpocznie się właśnie w tym roku.”

Początek Wojny Koreańskiej

Po zakończeniu ostatecznych przygotowań do sprowokowania wojny, Amerykanie określili sposób realizacji swojego planu.

Prezydent Truman wysłał Sekretarza Obrony Johnsona i Przewodniczącego Kolegium Szefów Połączonych Sztabów Bradleya do Dowództwa MacArthura w Tokio, w Japonii, oraz starszego doradcę Departamentu Stanu Dullesa do Korei południowej, jako prezydenckiego wysłannika.

Mieli oni sprawdzić i potwierdzić przygotowania wojenne na miejscu oraz wydać dyrektywę do rozpoczęcia wojny.

Dulles poleciał do Korei południowej i udał się na 38. równoleżnik aby przeprowadzić “kontrolę” przygotowań wojennych.

Powiedział on Syngmanowi Rhee, iż został wysłany do Korei południowej przez Prezydenta Trumana, aby sprawdzić przygotowania wojenne południowokoreańskiej armii i jeżeli nie ma żadnych niedoskonałości, wydać rozkaz rozpoczęcia marszu na północ.

Następnie wezwał południowokoreańskie władze do rozpoczęcia marszu bez chwili zwłoki, jako że poczyniono już wszystkie przygotowania.

Ostatecznie, na rozkaz Prezydenta Trumana nr. 29, południowokoreańska armia pod dowództwem amerykańskich doradców wojskowych rozpoczęła zbrojną inwazję na pełną skalę przeciwko KRLD o świcie w dniu 25 czerwca 1950 r.

Roberts, ówczesny szef Amerykańskiej Wojskowej Grupy Doradczej w Korei południowej, powiedział: Dlaczego Wybraliśmy 25 czerwca? To z powodu naszej roztropności. 25 czerwca wypadał w niedzielę. To szabat zarówno dla Stanów Zjednoczonych jak i Korei południowej, państw chrześcijańskich. Nikt nie uwierzy, że rozpoczęliśmy wojnę w niedzielę. W skrócie chodzi o to, aby ludzie myśleli że nie my rozpętaliśmy wojnę.

Źródło: Biuletyn Ambasady KRL-D w Polsce 24.06.2014 r.