Góra Paektu jest miejscem narodzin Przewodniczącego Kim Jong Ila (1942-2011).

Nazywana rodową górą Koreańczyków i świętą górą koreańskiej rewolucji, jest ona najwyższa w Korei i niezamieszkała od niepamiętnych czasów z powodu trudnego ukształtowania terenu i warunków pogodowych. „Pierwsi mieszkańcy” pojawili się w jej prastarych lasach pod koniec lat 30-tych, kiedy Korea była pod japońską okupacją wojskową (1905-1945).

Gdy baza dowództwa antyjapońskiej walki zbrojnej, która zaciekle toczona była pod przywództwem Kim Il Sunga na rozległej mandżurskiej równinie, przeniesiona została na obszar góry Paektu, tajny obóz i główna siedziba Koreańskiej Ludowej Armii Rewolucyjnej zbudowane zostały w dolinie Sobaeksu.

W tym bezimiennym miejscu, otoczonym przez wysokie góry i gęste lasy, gdzie płynął strumyk Sobaek, zbudowana została chatka z drewnianych bali, jeszcze mniejsza niż inne drewniane chatki.

W tym małym domku, 16 lutego 1942 roku, na świat przyszedł Przewodniczący Kim Jong Il, który pozostawił niezatarte ślady w politycznej historii świata.

Jako syn partyzantów, od początku miał on niezwykłe życie; dzieciństwo spędzał nosząc ubrania przesiąknięte dymem z prochu strzelniczego, jedząc racje wojskowe i słuchając dźwięku strzałów.

Pierwszą osobą, którą zobaczył była jego matka w mundurze wojskowym i dorastał on pośród partyzantów. Jego pierwszym placem zabaw była Góra Paektu.

Z głębokimi emocjami wspominając jego niecodziennie narodziny i dzieciństwo, Prezydent Kim Il Sung napisał: To, że Kim Jong Il jest synem góry Paektu oznacza, że urodził się z antyjapońskiej rewolucji, jako syn narodu. Jest synem Korei, który rozpoczął swoje życie i wzrastał jako gwiazda przewodnia naszej rewolucji, pod opieką antyjapońskich, rewolucyjnych bojowników.

W dniach kiedy budowane było nowe demokratyczne społeczeństwo, w kraju, w którym po wyzwoleniu 15 sierpnia 1945 powszechne było zacofanie, bieda i kolonialne przeżytki; w czasie wojny koreańskiej w latach 1950-1953, gdy przy stole, w siedzibie najwyższego dowództwa, uczył się on o taktykach mających na celu pokonanie zjednoczonych sił imperialistycznych; a również w dniach, gdy pod przywództwem Prezydenta Kim Il Sunga z wojennych gruzów budowane były fabryki i piękne ulice, Kim Jong Il nosił w sercu wielkie pragnienie, aby poprowadzić Koreę ku świetlanej przyszłości, kontynuując dzieło Kim Il Sunga. Wiersz O, Koreo, okryję Cię chwałą, który napisał on gdy rozpoczynał naukę na Uniwersytecie Kim Il Sunga, na początku lat 60-tych pokazuje jak wielkie to pragnienie było.

Przez okres ponad pół wieku, odkąd w czerwcu 1964, po ukończeniu uniwersytetu, rozpoczął on pracę w Komitecie Centralnym Partii Pracy Korei, realizował pragnienie to.

Rozwinął ideę Juche, stworzoną przez Prezydenta Kim Il Sunga, jako przewodnią ideologię narodu koreańskiego i ery niezależności. Wcielił ją w życie w swoim kraju we wszystkich sferach, zmieniając go w jednomyślnie zjednoczony, potężny socjalistyczny kraj. Zapoczątkował złoty wiek sztuki i literatury, nazwany na świecie Renesansem XX wieku, a również otworzył rozkwit budownictwa, gdy to w kraju zbudowano liczne konstrukcje architektoniczne, które zadziwiły świat.

Pod koniec ubiegłego wieku, KRLD doświadczyła bezprecedensowych trudów i prób w kwestiach gospodarczych z powodu brutalnych sankcji i blokad ekonomicznych nałożonych na nią przez zjednoczone siły imperialistyczne, które skorzystały z upadku wielu socjalistycznych krajów, a również ze względu na szereg katastrof naturalnych, jakie wówczas dotknęły kraj.

Podczas tego okresu, który innych stukrotnie powaliłby na kolana, Przewodniczący Kim Jong Il zawsze był z ludźmi i żołnierzami. Podczas swoich wyjazdów na inspekcje terenowe dodawał im otuchy i wspierał, dzieląc z nimi dolę i niedolę.

Dzięki Jego oryginalnej polityce Songun, KRLD stała się militarnym gigantem – wyposażonym nie tylko w najnowocześniejsze środki ataku i obrony, ale również odstraszanie wojny, którego nie zlekceważyłby żaden potężny wróg – obroniła socjalizm w swoim własnym stylu i stworzyła solidną odskocznię dla budowy silnego socjalistycznego kraju.

Kim Jong Il wkładał też serce i duszę w swoją pracę na rzecz usunięcia bólu podziału narodu.

Dzięki jego woli i decyzji, po raz pierwszy w historii podziału narodu odbył się międzykoreański szczyt, miał on miejsce w Pjongjangu w 2000 roku. Podpisana została wtedy też Wspólna deklaracja północy i południa z dnia 15 czerwca, kamień milowy w drodze ku zjednoczeniu.

Zagraniczne aktywności Przewodniczącego Kim Jong Ila, których celem była niezależność, pokój i przyjaźń, w praktyce dowiodły o swojej słuszności i żywotności.

Wiele krajów nawiązało relacje dyplomatyczne z KRLD, pomimo różnic w ideologii i systemie społecznym. KRLD wniosła wkład w podsycanie międzynarodowego trendu dążenia do niezależności, pokoju i przyjaźni, rozszerzając i rozwijając wymianę i współpracę gospodarczą i kulturalną z wieloma państwami i wzmacniając solidarność z postępowymi narodami, których aspiracją jest niezależność i sprawiedliwość.

Osiągnięcia wielkiego człowieka, który przyczynił się do postępu ludzkości i społeczeństwa, będą skarbem dziedziczonym przez wszystkie przyszłe pokolenia.