Kierując się czystą chęcią zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa na Półwyspie Koreańskim i w innych częściach świata, Partia Pracy Korei podjęła wypływające z dobrej woli wysiłki i wykazała się ogromną cierpliwością, aby zapobiec wzrostowi napięcia w regionie. Jednak nasilenie wrogiej polityki prowadzonej przez nieprzyjacielskie siły wobec Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej nie spadło – przeciwnie, sięgnęło szczytu. Ilość najnowocześniejszej broni, którą wróg mierzy w KRLD wciąż rośnie.
Aby stawić czoła tej sytuacji – podczas swojego niedawnego, ósmego, kongresu – PPK uroczyście zadeklarowała, że będzie stale umacniać narodowe zdolności obronne.
Wraz z zadaniami mającymi na celu zapewnienie Koreańskiej Armii Ludowej lepszego przygotowania, wysunięty został zasadniczy plan i strategiczne zadania o kluczowym znaczeniu dla rozwoju i wzmacniania przemysłu obrony narodowej. Aby z własnej inicjatywy, konsekwentnie utrzymywać pod kontrolą i powstrzymywać różne zagrożenia militarne obecne na Półwyspie Koreańskim, którym nieuchronnie towarzyszy zagrożenie nuklearne, zadecydowano o przeniesieniu technologii nuklearnej na wyższy poziom, opracowywaniu mniejszej i lżejszej broni nuklearnej, rozwinięciu różnego rodzaju taktycznej broni nuklearnej i stałym prowadzeniu produkcji super-dużych głowic nuklearnych.
Wyznaczone zostały również zadanie zdobycia zaawansowanych zdolności w zakresie wyprzedzającego i odwetowego uderzenia nuklearnego poprzez dalsze podnoszenie wskaźnika dokładności aż do poziomu pozwalającego na precyzyjne osiągnięcie każdego strategicznego celu w zasięgu 15 000 km. A również zadania dotyczące szybkiego rozwoju i wprowadzenia hipersonicznych głowic szybujących; dalszych prac nad rakietami międzykontynentalnymi na paliwo stałe, podwodnymi i naziemnymi; a także wejścia w posiadanie nuklearnego okrętu podwodnego i strategicznej broni nuklearnej przystosowanej do odpalenia spod wody.
Podjęto decyzje o zabezpieczeniu zdolności rozpoznania i zbierania informacji za pomocą satelity wywiadowczego, a również prowadzeniu poważnych badań nad rozwojem służących do tego samego celu dronów i innych środków zdolnych do badania terenu 500 km w głąb frontu.
Jako główne zadanie stojące przed sektorem nauki związanym z obronnością zdefiniowano jak najszybsze przekształcenie Koreańskiej Armii Ludowej z konwencjonalnej w elitarną i stosującą najnowocześniejsze techniki, poprzez radykalny rozwój nauki i technologii w tym zakresie i opracowanie większej ilości zaawansowanej broni i sprzętu bojowego. Priorytetowym celem przemysłu zbrojeniowego określono produkcję inteligentnego, precyzyjnego, bezzałogowego, mającego wysokie osiągi i lekkiego sprzętu militarnego – zdecydowano się ukierunkować badania i rozwój na ten cel.
Przedstawiono również zadania mające na celu dokończenie przygotowań do ogólnonarodowego oporu, kwestii o kluczowym znaczeniu, która nigdy nie powinna zostać zlekceważona przy podejmowaniu wysiłków na rzecz wzmacniania narodowych zdolności obronnych.
Biorąc pod uwagę sytuację, w którym międzynarodowa równowaga sił niszczeje z powodu zbrojących się na oślep Stanów Zjednoczonych i innych wrogich sił, najważniejsze zadania na rzecz wzmacniania narodowych zdolności obronnych wysunięte podczas 8. Kongresu PPK są wyrazem niezachwianej wiary i woli stałego zwiększania możliwości militarnych kraju. Aż do czasu, gdy raz na zawsze przerwane zostanie błędne koło, w którym odprężenie i bycie na krawędzi wojny oraz dialog i napięcie występują naprzemiennie, a słowa takie jak zagrożenie i szantaż ze strony wrogich sił znikną z koreańskiej ziemi.
