Pjongjang, 21 listopada (KCNA) – Ministerstwo Spraw Zagranicznych KRLD wydało w poniedziałek memorandum o następującej treści:
Wzmacnianie sił nuklearnych przez KRLD jest słusznym wyborem, mającym na celu bronienie się przed ekstremalnymi posunięciami USA, których zamierzeniem jest jej zdławienie
Memorandum Ministerstwa Spraw Zagranicznych KRLD
Pięć lat minęło odkąd KRLD, po utracie swojego wielkiego przywódcy, zaangażowała się w totalną konfrontację z amerykańskimi imperialistami, aby poradzić sobie z ich stale przybierającymi na sile wrogimi posunięciami i wzrastającym zagrożeniem nuklearnym.
Lud KRLD stanął do walki o wypełnienie życzeń wielkiego przywódcy, Towarzysza Kim Jong Ila, pokonując ból i cierpienie spowodowane jego utratą. Stany Zjednoczone użyły wszelkiego rodzaju środków i metod w swoich podłych działaniach mających na celu powstrzymanie rozwoju KRLD i szukały okazji, by ją zdławić.
Jednak, anachroniczna wroga polityka i groźby nuklearne z bezprecedensową brawurą stosowane przez USA wobec KRLD, wywołały tylko jej sprawiedliwą i słuszną, samoobronną odpowiedź oraz skończyły się zupełnym i całkowitym niepowodzeniem.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych KRLD niniejszym publikuje to memorandum, aby odsłonić kryminalne działania Stanów Zjednoczonych, które poprzez nieustanne wrogie posunięcia dokonywane względem KRLD po tym jak dotknęła ją największa strata narodowa, popchnęły ją do wzmacniania sił nuklearnych.
1. Haniebne wrogie działania skierowane przeciwko KRLD dążące do jej politycznego zdławienia i obalenia jej systemu
Od roku 2012, niedługo po odejściu wielkiego przywódcy, Towarzysza Kim Jong Ila, USA otwarcie i wszelkimi możliwymi sposobami zaczęły dążyć do celu politycznego zdławienia KRLD i obalenia jej systemu.
Rażące uwagi kwestionujące rząd, system i politykę KRLD wypowiadane były przez amerykańskich urzędników wysokiego szczebla i nawet sam Obama podczas swoich publicznych wystąpień zajadle szkalował i krytykował KRLD.
Powaga skierowanych przeciwko KRLD wrogich posunięć Stanów Zjednoczonych leży w fakcie, że stały się one tak skrajnie nierozważne i niebezpieczne, by mierzyć w najwyższe przywództwo naszej rewolucji.
Administracja Obamy ośmieliła się zniesławiać najwyższą godność KRLD, poszerzając zakres swoich podłych oszczerstw. To najcięższy ze wszystkich grzechów, który nigdy nie będzie wybaczony.
Wszystko to w pełni ujawnia prawdziwą naturę prowadzonej przez administrację Obamy polityki „strategicznej cierpliwości”, która nie jest niczym innym niż agresywną i haniebną polityką „strategicznego dławienia” skierowaną przeciwko KRLD.
Do tego czasu, kampania „praw człowieka” od dawna prowadzona przez USA przeciwko KRLD stała się tak zuchwała, że Amerykanie próbowali wprowadzić w praktykę swoje dzikie ambicje obalenia systemu KRLD.
Stany Zjednoczone posunęły się do łamania podstawowych zasad prawa międzynarodowego i porzucenia swojej godności supermocarstwa, zwracając się do innych krajów, by dołączyły do amerykańskiej kampanii presji przeciwko KRLD obniżając poziom relacji z nią lub zrywając je.
Polityczne akty wrogości USA wobec KRLD znajdują swój obrazowy opis w następujących zdarzeniach:
– 25 marca 2012 roku Obama głośno domagał się „izolacji” KRLD jednocześnie potępiając wzmacnianie przez nią odstraszania nuklearnego.
– W czerwcu 2012 roku specjalny wysłannik USA ds. praw człowieka w Korei Północnej poinformował o przekazaniu funduszy przez Departament Stanu na prowadzące skierowaną przeciwko KRLD działalność media.
– 16 sierpnia 2012 roku Obama podpisał „Reautoryzację ustawy o prawach człowieka w Korei Północnej” (North Korea Human Rights Reauthorization Act).
– Od marca do czerwca roku 2013 Departament Stanu USA opublikował „Międzynarodowy raport o strategii kontroli środków odurzających” (International Narcotics Control Strategy Report), „Raport o prawach człowieka w KRLD” (DPRK Human Rights Report), „Międzynarodowy raport o wolności religijnej” (International Religious Freedom Report) oraz „Raport o handlu ludźmi” (Trafficking in Persons Report), aby zintensyfikować swoje potępianie KRLD w oparciu o bezpodstawne lub sfabrykowane dane i oskarżenia.
– 17 stycznia roku 2014 Obama podpisał „Appreciation Act” za rok podatkowy 2014, na mocy którego przeznaczono ogromne ilości funduszy na skierowaną przeciwko KRLD kampanie „praw człowieka”.
– 26 lutego 2014 roku Sekretarz Stanu USA Kerry, w udzielonym dla prasy wywiadzie, nazwał KRLD „złym miejscem” i powiedział, że powinno się „pociągnąć ją do odpowiedzialności”.
– 15 kwietnia 2014 roku Departament Stanu USA oficjalnie ogłosił, że przyznaje fundusze dla prowadzących skierowaną przeciwko KRLD działalność grup „praw człowieka”.
– Podczas trwającej od 23 do 26 kwietnia 2014 roku wizyty w Japonii i Korei Południowej, Obama nazwał KRLD „największym sprawcą naruszeń praw człowieka”.
– 23 września 2014 roku Sekretarz Stanu USA Kerry osobiście zwołał w Nowym Jorku „Posiedzenie wysokiego szczebla na temat praw człowieka w Korei Północnej” podsycając atmosferę nacisku na KRLD.
– 18 listopada 2014 roku na spotkaniu Trzeciego Komitetu Zgromadzenia Ogólnego ONZ w wyniku amerykańskiego podżegania została pod przymusem przyjęta skierowana przeciwko KRLD „rezolucja praw człowieka”.
– 22 grudnia 2014 roku Stany Zjednoczone naciskały na zwołanie zebrania Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych z punktem porządku obrad dotyczącym „sytuacji praw człowieka” w KRLD.
– 22 stycznia roku 2015 Obama w trakcie wywiadu wygłosił pełne wrogości uwagi o „upadku” KRLD. – Podczas trwającej od 17 do 18 maja 2015 roku wizyty w Korei południowej, Sekretarz Stanu USA Kerry usiłował sprowokować najwyższe przywództwo KRLD mówiąc o „zuchwałym braku poszanowania dla praw człowieka” i „najpoważniejszych przykładach”.
– 10 grudnia 2015 roku Stany Zjednoczone, wykorzystując swoją prezydencję w Radzie Bezpieczeństwa ONZ, dodały do jej porządku obrad „sytuację praw człowieka” w KRLD.
– 18 lutego roku 2016 Obama podpisał „Ustawę z 2016 roku o skuteczniejszym egzekwowania sankcji przeciwko Korei Północnej” (North Korea Sanctions and Policy Enhancement Act of 2016), która uwzględniała wojnę psychologiczną i ofensywę „praw człowieka” przeciwko KRLD, by dezintegrować ją od środka.
– 6 lipca 2016 roku Departament Stanu USA opublikował raport, zgodny z „Ustawą o skuteczniejszym egzekwowania sankcji przeciwko Korei Północnej 2016”, w którym wygłoszono zuchwałe uwagi o najwyższym przywództwie KRLD i w tonie pełnym wrogości potępiono kraj.
– 20 września 2016 roku Obama w swoim przemówieniu na 71. Sesji Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwał KRLD „pustkowiem”.
– 12 października 2016 roku zastępca sekretarza stanu USA ds. Azji Wschodniej i Pacyfiku zaciekle skrytykował najwyższe przywództwo KRLD.
– 28 października 2016, w trakcie swojej wizyty w Korei południowej, zastępca sekretarza stanu USA potępił politykę rządu KRLD nazywając ją „nierozważną i nieludzką”.
Polityczne akty wrogości dokonywane przez Stany Zjednoczone wobec KRLD od czasu śmierci jej wielkiego przywódcy były istotnie najbardziej nikczemne, szalone i podłe w historii.
2. Intensyfikacja skrajnie niebezpiecznej wrogości militarnej oraz nuklearnych gróźb i szantażu
W okresie ostatnich pięciu lat Stany Zjednoczone wyraziły zamiar przeprowadzenia wyprzedzającego ataku nuklearnego przeciwko KRLD i zintensyfikowały skierowane przeciwko nam groźby nuklearne do maksymalnego poziomu.
USA konsekwentnie zwiększały skalę i intensywność corocznie prowadzonych agresywnych wspólnych ćwiczeń wojskowych, stwarzając skrajne napięcie na Półwyspie Koreańskim i doprowadzając sytuację na skraj wojny nuklearnej, a także poważnie zagrażają pokojowi i bezpieczeństwu w regionie.
Przykładem mogą być wspólne ćwiczenia wojskowe Key Resolve, jedne z typowych wspólnych ćwiczeń wojskowych Stanów Zjednoczonych i południowokoreańskich marionetek. 2 100 amerykańskich żołnierzy wzięło w nich udział w 2012 roku, ale USA stopniowo zwiększały ich liczbę: do 3 500 w roku 2013, 5 200 w 2014, i 8 600 w 2015. Natomiast w 2016 roku liczba ta wyniosła już 27 000.
Oprócz wspólnych ćwiczeń wojskowych Key Resolve i Foal Eagle, Stany Zjednoczone corocznie przeprowadzały ponad 40 prowokacyjnych i agresywnych ćwiczeń wojskowych pod różnymi nazwami, w tym: wspólne ćwiczenia wojskowe Ulji Freedom Guardian, wspólne ćwiczenia sił lotniczych Max Thunder, wspólne ćwiczenia desantowe Double Dragon i wielostronne ćwiczenia morskie RIMPAC, wspólne morskie ćwiczenia ataku, wspólne ćwiczenia sił specjalnych, wspólne ćwiczenia ostrzału itd. Łączna liczba amerykańskich żołnierzy uczestniczących w tych ćwiczeniach przekroczyła 500 000.
Wzrosła nie tylko skala tych ćwiczeń. Również ich charakter, cel i skład stają się z roku na rok coraz bardziej prowokacyjne i szaleńcze.
Stany Zjednoczone, obsesyjnie ogarnięte ambicją napaści na KRLD, rozmieszczały różnego rodzaju nowoczesny sprzęt wojskowy i aktywa na Półwyspie Koreańskim i w jego okolicach oraz usiłowały zastraszać i szantażować ją przy pomocy broni nuklearnej.
Od roku 2012 USA konsekwentnie przeprowadzały różnego rodzaju ćwiczenia wojskowe przeciwko KRLD, rozmieszczając swoje siły marynarki wojennej na Półwyspie Koreańskim i w jego okolicach, w tym lotniskowce o napędzie nuklearnym: USS George Washington, USS Nimitz, USS Ronald Reagan, USS John C. Stennis, the flagship of the U.S. Navy 7th Fleet USS Blue Ridge, nuclear submarines USS Ohio, USS San Francisco, USS Bremerton, USS Columbus, USS Olympia, USS North Carolina, USS Mississippi, Aegis cruiser USS Shiloh, Aegis destroyers USS Michael Murphy, USS Kidd, niszczyciel rakietowy USS Spruance itd.
Ponadto, Stany Zjednoczone przeniosły swoje strategiczne bombowce nuklearne B-1B, B-2, B-52 z kontynentalnych USA na Guam, skąd kilkakrotnie latały one do Korei południowej, by przeprowadzać ćwiczenia desantu i zrzucania bomb atomowych, w celu przygotowania się do niespodziewanego wyprzedzającego ataku nuklearnego na KRLD.
Mimo surowej krytyki i potępienia w kraju i za granicą, Stany Zjednoczone parły naprzód w kwestii rozmieszczenia na pełną skalę systemu Terminal High Altitude Area Defense System (THAAD) w Korei południowej.
Od 2012 roku USA gwałtownie nasiliły swoje prowokacje militarne przeciwko KRLD, oto kilka przykładów:
– Od 27 do 30 kwietnia 2012 roku Stany Zjednoczone przeprowadzały wspólne ćwiczenia wojskowe Key Resolve i Foal Eagle. Ćwiczenia te wymierzone były w okres żałoby w naszym kraju po odejściu wielkiego przywódcy i prowadzone zgodnie z amerykańskim scenariuszem wojny totalnej – planami operacyjnymi OPLAN 5027 i OPLAN 5029, rzekomo mającymi na celu przygotowanie się do „nieprzewidzianej sytuacji” na Północy.
– 22 czerwca 2012 roku USA przeprowadziły wraz z południowokoreańską marionetkową armią największe w historii wspólne ćwiczenia ostrzału na południu Strefy Zdemilitaryzowanej, używając flagi KRLD jako celu.
– Od 20 do 31 sierpnia 2012 roku Stany Zjednoczone przeprowadziły przeciwko KRLD ćwiczenia Ulji Freedom Guardian zgodnie ze „scenariuszem rzeczywistej wojny”. W ćwiczeniach tych uczestniczył flagowy okręt VII Floty Stanów Zjednoczonych i ponad 30 000 żołnierzy.
– Od 1 marca do 30 kwietnia roku 2013 USA prowadziły wspólne ćwiczenia wojskowe Key Resolve i Foal Eagle. Do ćwiczeń tych zmobilizowano amerykański lotniskowiec o napędzie nuklearnym USS George Washington, okręt podwodny o napędzie nuklearnym oraz ogromną ilość sił i maszyn wojennych. W czasie ich trwania strategiczny bombowiec nuklearny B-52H i bombowiec B-2 stealth latały nad Koreą południową zrzucając atrapy amunicji, a myśliwiec stealth F-22 został ulokowany w bazie Sił Powietrznych Osan w Korei południowej.
– Od 19 do 30 sierpnia 2013 roku Stany Zjednoczone prowadziły wspólne ćwiczenia wojskowe Ulji Freedom Guardian. Brało w nich udział ponad 30 000 amerykańskich żołnierzy i w czasie ich trwania strategiczne bombowce nuklearne B-52 kilkukrotnie wzlatywały w niebo nad Koreą południową.
– 5 lutego roku 2014 strategiczny bombowiec nuklearny B-52 latał nad Morzem Wschodniokoreańskim i ćwiczył atak z powietrza.
– Od 24 lutego do 18 kwietnia 2014 roku Stany Zjednoczone przeprowadzały wspólne ćwiczenia wojskowe Key Resolve i Foal Eagle. Celem przećwiczenia było przejęcie kontroli nad obiektami nuklearnymi KRLD i zajęcie Pjongjangu. Amerykanie zastosowali w tych ćwiczeniach „Protokół dla połączonych sił zbrojnych USA i RK w celu odpowiedzi na lokalne prowokacje ze strony Korei Północnej” (Protocol for US-ROK combined forces to respond to localized provocations by North Korea) i „Dopasowaną strategię odstraszania” (Tailored Deterrent Strategy).
– 6 sierpnia 2014 roku trzy strategiczne bombowce nuklearne B-2 zostały przeniesione z kontynentalnych USA do bazy Sił Zbrojnych Anderson na Guam.
– Od 18 do 29 sierpnia 2014 roku Stany Zjednoczone prowadziły wspólne ćwiczenia wojskowe Ulji Freedom Guardian. Uczestniczyło w nich ponad 30 000 żołnierzy amerykańskich, którzy ćwiczyli dokonanie wyprzedzającego uderzenia na KRLD zgodnie z „Dopasowaną Strategią Odstraszania”.
– Od 2 marca do 24 kwietnia roku 2015 USA przeprowadzały wspólne ćwiczenia wojskowe Key Resolve i Foal Eagle, podczas których ćwiczono „wyeliminowanie dowództwa KRLD” i „zajęcie Pjongjangu”.
– 10 stycznia roku 2016 strategiczny bombowiec nuklearny B-52 wyleciał z bazy Sił Powietrznych na Guam i skierował się nad Wojskową Linię Demarkacyjną.
– Od 7 marca do 30 kwietnia 2016 roku Stany Zjednoczone prowadziły wspólne ćwiczenia wojskowe Key Resolve i Foal Eagle 16 i ujawniły swój plan „operacji ścięcia” i „mocnego uderzenia”.
– 26 kwietnia 2016 roku, Obama powiedział w wywiadzie „Nie chcemy żeby się zbliżyli. Oczywiście możemy zniszczyć Koreę Północną naszą bronią”.
– 17 czerwca 2016 roku flota bombowców B-52 ćwiczyła nad Koreą południową zrzucanie bomb nuklearnych.
– 8 lipca 2016 roku Stany Zjednoczone ogłosiły wraz z południowokoreańskimi marionetkami, że uzgodniły rozmieszczenie THAAD w Korei południowej.
– 6 sierpnia 2016 roku, po raz pierwszy od dziesięciu lat, USA wysłały kilka strategicznych bombowców nuklearnych B-1B na Guam, a 9 sierpnia jeszcze trzy dodatkowe bombowce strategiczne B-2.
– 23 sierpnia 2016 roku strategiczne bombowce nuklearne B-1B, B-52, B-2 w tym samym czasie wystartowały z Guam i poleciały na Półwysep Koreański.
– 13 września 2016 roku dwa amerykańskie strategiczne bombowce nuklearne B-1B latały nad Koreą południową, kolejny raz taka sytuacja miała miejsce 21 dnia tego miesiąca, tym razem jeden z nich wylądował w bazie Sił Powietrznych Osan w Korei południowej.
Jak można dostrzec na podstawie wyżej wymienionych faktów, bezmyślne i niebezpieczne prowokacje Stanów Zjednoczonych zmierzające do inwazji militarnej i obalenia KRLD wyraźnie się zintensyfikowały i sięgnęły skrajnej fazy.
3. Nieludzkie sankcje mające na celu ekonomiczne dławienie
Działania USA mające na celu nakładanie sankcji na KRLD mają już wieki a ich brutalność jest szeroko znana w świecie. Jednak to co Stany Zjednoczone robiły w ciągu ostatnich pięciu lat, było naprawdę bezprecedensowe pod względem tempa i intensywności.
USA uważają sankcje ekonomiczne za główne narzędzie realizowania swojej wrogiej polityki przeciwko KRLD i skorzystały z wszelkich haniebnych i bezwzględnych środków, by zdławić KRLD.
Stany Zjednoczone uznały za problem słuszne prawo KRLD do pokojowego rozwoju przestrzeni kosmicznej i budowy samoobronnego odstraszania nuklearnego oraz podjęły szaleńcze próby sfabrykowania haniebnych „rezolucji o sankcjach” poprzez uzurpacje Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Wszystkie „rezolucje o sankcjach” stworzone w RB ONZ przez USA i ich popleczników przeciwko KRLD mają haniebny cel pozbawienia jej prawa do istnienia, utrzymania i rozwoju poprzez blokowanie jej regularnych aktywności gospodarczych wszelkimi nikczemnymi środkami i metodami.
Poprzez tak zwane „rezolucje o sankcjach” ONZ, Stany Zjednoczone chcą uniemożliwić KRLD dokonywanie rutynowych transakcji finansowych z innymi krajami; umieścić wszystkie kanały łączące z KRLD pod ścisłą kontrolą; wymusić inspekcję każdego statku płynącego do i z KRLD i zakazać takim jednostkom wstępu do portów w innych krajach; zmusić inne kraje do odmawiania zgody jakimkolwiek samolotom z KRLD na starty i lądowania na ich terytorium oraz przelatywanie nad nim.
USA posunęły się do opracowania klauzuli „zakazu eksportu i importu dóbr luksusowych” i zablokowały import sprzętu sportowego, który nie ma nic wspólnego z rozwojem broni. A nawet umieściły na „liście zakazanych dóbr” przedmioty codziennego użytku i dziecięce zabawki.
Zgodnie ze stworzonymi przez siebie wymierzonymi w KRLD „rezolucjami o sankcjach”, Stany Zjednoczone ogarnęło szaleństwo nakładania na nią jednostronnych sankcji przy jednoczesnym zmuszaniu do tego innych krajów.
Poniżej przedstawione są fakty i liczby związane z mającymi miejsce w ciągu ostatnich pięciu lat odrażającymi działaniami USA mającymi na celu nakładanie sankcji na KRLD:
– 18 czerwca 2012 roku Obama ogłosił wydłużenie stanu nadzwyczajnego i sankcji ekonomicznych przeciwko KRLD zgodnie z „Ustawą o uprawnieniach gospodarczych na wypadek międzynarodowej sytuacji nadzwyczajnej” (International Emergency Economic Powers Act).
– 22 stycznia roku 2013 Stany Zjednoczone uznały za problem pokojowe wystrzelenie satelity przez KRLD i nakłoniły RB ONZ do przyjęcia „rezolucji o sankcjach 2087”. 24 stycznia Departament Stanu i Departament Skarbu USA ogłosiły jednostronne sankcje w oparciu o tę „rezolucję”.
– 7 marca 2013 roku USA zmusiły RB ONZ do przyjęcia „rezolucji o sankcjach 2094”, znajdując problem w trzeciej próbie nuklearnej KRLD, która była słusznym środkiem samoobrony. Departament Skarbu ogłosił jednostronne sankcje na mocy tej „rezolucji”.
– W sierpniu 2013 roku i listopadzie roku 2014 Departament Skarbu USA wydał ostrzeżenie dla wszystkich amerykańskich instytucji finansowych, zalecając im utrzymywanie na najwyższym poziomie skierowanych przeciwko KRLD sankcji finansowych.
– Podczas trwającej od 23 do 26 kwietnia 2014 roku wizyty w Japonii i Korei południowej, Obama mówił o cięższych „sankcjach” i „presji” wobec KRLD.
– 2 stycznia roku 2015 Obama wydał dekret prezydencki wprowadzający sankcje przeciwko KRLD w związku z rzekomym atakiem hakerskim na Sony Picture Entertainment, zgodnie z nim, Departament Skarbu USA wdrożył sankcje.
– W lipcu, wrześniu, listopadzie i grudniu 2015, Departament Stanu i Departament Skarbu USA wskazały osoby i podmioty z KRLD, które będą podlegały dodatkowym sankcjom.
– 18 lutego roku 2016 Obama podpisał „North Korea Sanctions and Policy Enhancement Act of 2016” (Ustawę z 2016 roku o skuteczniejszym egzekwowania sankcji przeciwko Korei Północnej), prawo przewidujące wszechstronne sankcje i presję wymierzone w KRLD.
– 2 marca 2016 roku Stany Zjednoczone nakłoniły RB ONZ do przyjęcia „rezolucji o sankcjach 2270” widząc problem w przeprowadzonej przez KRLD próbie bomby wodorowej i wystrzeleniu pokojowego satelity. Departament Stanu i Departament Skarbu USA wdrożyły sankcje na mocy tej „rezolucji” jak i sankcje jednostronne.
– 16 marca 2016 roku Obama wydał dekret prezydencki nakładający sankcje na Partię Pracy Korei (PPK) i rząd KRLD. Departament Stanu i Departament Skarbu USA wskazały osoby i podmioty z KRLD, na które zostaną nałożone jednostronne sankcje.
– 1 czerwca 2016 roku Departament Skarbu USA określił KRLD jako „jurysdykcję stanowiącą główne zmartwienie pod względem prania pieniędzy”.
– 6 lipca 2016, Departament Stanu USA zawzięcie potępił KRLD w swoim raporcie wydanym zgodnie z „Ustawą z 2016 roku o skuteczniejszym egzekwowania sankcji przeciwko Korei Północnej”, a Departament Skarbu ogłosił w następstwie jednostronne sankcje.
– 4 listopada 2016 Departament Skarbu USA wydał ostateczne orzeczenie na podstawie ustępu 311 amerykańskiej ustawy „Patriot Act”, by jeszcze bardziej ograniczyć dostęp KRLD do amerykańskiego systemu finansowego.
Obowiązujące obecnie sankcje ekonomiczne nałożone przez Stany Zjednoczone są w istocie najcięższe w historii i są wrogimi działaniami mającymi na celu przyduszenie całej gospodarki KRLD, podkopanie bytu jej ludności i ostatecznie odizolowanie i zdławienie KRLD.
Jak pokazują powyższe fakty, w ciągu ostatnich pięciu lat USA, we wprowadzaniu w życie swojej agresywnej strategii zdominowania Azji i Pacyfiku, wyznaczyły KRLD jako główny cel ataku i zmiany reżimu oraz stopniowo i systematycznie zwiększały presję polityczną, militarną i ekonomiczną względem niej.
Desperacka wroga polityka Stanów Zjednoczonych wobec KRLD spowodowała podjęcie przez nią samoobronnych środków.
W odpowiedzi na wrogie działania USA polegające na swawolnym naruszaniu należnego KRLD prawa do pokojowego wystrzelenia satelity i sfabrykowaniu kolejnej „rezolucji o sankcjach” poprzez podżeganie RB ONZ, KRLD, 12 lutego 2013, przeprowadziła trzecią próbę nuklearną, jako część praktycznych środków zaradczych mających na celu ochronę bezpieczeństwa i suwerenności kraju.
Test bomby wodorowej, przeprowadzony przez KRLD po raz pierwszy w styczniu 2016 roku, również był środkiem samoobronnym mającym na celu stanowczą ochronę suwerenności kraju i prawa do istnienia narodu oraz pokoju na Półwyspie Koreańskim i bezpieczeństwa w regionie przed szaleńczymi amerykańskimi próbami zastosowania wobec KRLD najbrutalniejszej w historii izolacji politycznej, blokady ekonomicznej i presji militarnej a nawet sprowadzenia na nią nuklearnej zagłady.
Stany Zjednoczone, mocno wytrącone z równowagi wzmacnianiem sił nuklearnych przez KRLD stosowały lekkomyślne prowokacje militarne, nawet głośno wołały o „operacji ścięcia” i „mocnym uderzeniu”. Aby stawić czoła tym nikczemnym prowokacjom ze strony USA, KRLD zademonstrowała potężne zdolności ataku nuklearnego Juche Korei, pokazując zminiaturyzowaną głowicę nuklearną oraz pomyślnie przeprowadzając testy rakiet balistycznych wystrzelanych z okrętu podwodnego i strategicznej rakiety ziemia-ziemia „Hwasong-10”.
9 września 2016, KRLD przeprowadziła udany test głowicy nuklearnej jako część konkretnych środków zaradczych wobec gróźb i sankcji ze strony Stanów Zjednoczonych i innych wrogich sił, które ostro skrytykowały KRLD za korzystanie z prawa do samoobrony i uparcie zaprzeczały jej strategicznej pozycji.
Wszystkie powyższe fakty jasno potwierdzają prawdę, że główna przyczyna eskalacji napięcia na Półwyspie Koreańskim leży we wrogiej polityce USA i ich groźbach nuklearnych przeciwko KRLD, a nie w koreańskich próbach nuklearnych i rakietowych.
KRLD wybrała drogę posiadania broni nuklearnej jako samoobronnego środka, chroniącego kraj i system przed ciągłym zagrożeniem nuklearnym ze strony USA. Wzmacniamy nasze siły nuklearne zarówno pod względem jakości, jak i ilości, stanowczo trzymając się linii jednoczesnego rozwoju gospodarki narodowej i sił nuklearnych, jako naszej linii strategicznej.
Stany Zjednoczone powinny pogodzić się z nową strategiczną pozycją KRLD i podjąć konkretne kroki, by pokazać, że chcą porzucić swoją anachroniczną wrogą politykę i groźby nuklearne przeciwko KRLD.
To, i tylko to, będzie pierwszą podstawą dla rozwiązania wszystkich problemów.
