Pjongjang, 19 listopada (KCNA) — “Polityką krajową” obecnych władz południowokoreańskich jest dążenie do konfrontacji między rodakami, a nie do zaufania i pojednania. Ich nikczemny charakter został ujawniony po raz kolejny.

Wyraźnie świadczy o tym fakt, że południowokoreańskie marionetkowe Ministerstwo Zjednoczenia przedstawiło niedawno “drugi główny plan rozwoju południowo-północnych relacji” w “Zgromadzeniu Narodowym“, po ostatecznym zatwierdzeniu go jako orientacji “polityki północnej”, która ma być realizowana w ciągu następnych pięciu lat.

W “planie” usunięto wszystkie kwestie związane z zabytkową deklaracją 4 października, takie jak kwestia ustanowienia specjalnej strefy dla pokoju i współpracy na Morzu Zachodnim i kwestia przekształcenia mechanizmu zawieszenia broni w mechanizm pokojowy, itp., które były zawarte w “pierwszym planie rozwoju południowo-północnych relacji”. Zamiast tego, w “drugim planie” znalazły się takie punkty jak “niepożądana kwestia nuklearna Północy” i “kwestia praw człowieka na Północy“.

Jest to całkowita negacja północno-południowych wspólnych deklaracji oraz niewybaczalna prowokacja wobec KRLD.

W ten sposób marionetkowe władze Korei Południowej w końcu oficjalnie zadeklarowały realizację polityki konfrontacji z Północą.

Ktokolwiek pragnie rozwinięcia północno-południowych stosunków do nowej fazy pokoju i wspólnego dobrobytu nie może negować wyżej wymienionych fragmentów deklaracji 4 października, które zostały usunięte z ich “drugiego planu”.

Poprzez oficjalne odrzucenie wyżej wspomnianych punktów, władze otwarcie ujawniły swoją postawę negującą historyczne północno-południowe deklaracje oraz swój złowrogi zamiar nie pracowania na rzecz wspólnego dobrobytu narodu.

Kwestie dodane do “planu” są tylko błędnymi hasłami konfrontacyjnymi, których używają w swych dążeniach do rozbrojenia KRLD, w zmowie z siłami zewnętrznymi, oraz do zrealizowania swej ambicji “obalenia jej systemu społecznego”.

Po publikacji wspólnej deklaracji 15 czerwca, stosunki między koreańskie rozwinęły się do fazy pojednania i współpracy.

Jednak te więzi zostały doprowadzone do katastrofy, tworząc niezwykle napiętą sytuację, ponieważ siły marionetkowe rozpaczliwie starały się nawiązać współpracę w ramach kampanii przeciwko KRLD, w dążeniu do zrealizowania tych scenariuszy konfrontacji w praktyce.

Podczas swych ostatnich wycieczek zagranicznych, szefowa wykonawcza Korei Południowej błagała o współpracę w konfrontacji z rodakami. Nie zadowalając się tym, ciężko pracuje na rzecz uczynienia z całkowitego upadku stosunków między koreańskich faktu dokonanego, poprzez ustanawianie go prawnie i instytucjonalnie. Na tym polega powaga sytuacji.

To czyni jeszcze bardziej przejrzystym fakt, że bzdury takie jak “zaufanie” i wiele innych reklamowanych przez Park Geun Hye i jej grupę są tylko hipokryzją dla ukrycia ich prawdziwej natury maniaków konfrontacji.

To naturalne, że południowi Koreańczycy z różnych warstw społecznych wyrażają głębokie zaniepokojenie, mówiąc, że niedawny rozwój “ujawnił konfrontacyjne nastawienie wobec Północy“.

Historia północno-południowych relacji pokazuje, że żadnego maniaka konfrontacji nie spotkał dobry koniec. Wyraźnie udowadnia to koniec zdrajcy Syngmana Rhee, dyktatora “yusin” oraz haniebny los zdrajcy Lee Myung Baka.

Władze Korei Południowej powinny mieć na uwadze to, że jedyne co mogą zyskać dzięki konfrontacji to jeszcze bardziej nieszczęśliwy los niż ten co spotkał ich poprzedników.