Świętując 15 stycznia kalendarza księżycowego w Pjongjangu
15 stycznia kalendarza księżycowego (Jongwoldaeborum) to tradycyjne ludowe święto narodu koreańskiego, obchodzone przez niego z dawien dawna. W tym roku przypada ono 24 lutego.
Tradycyjnie w przeddzień tego święta Koreańczycy wyrażali nadzieję na obfite zbiory w nowym roku, wieszając kłosy różnych zbóż na słupach, a dzieci tańczyły wokół nich i śpiewały piosenki.
Potrawą jedzoną wtedy na obiad jest długi koreański makaron w zimnej zupie, kuksu, według ludowej tradycji spożywanie go dawać miało długie życie.
15 stycznia kalendarza księżycowego to wspaniała okazja do miłego spędzenia czasu z rodziną, bliskimi i sąsiadami oraz wspólnego jedzenia świątecznych przysmaków. Tradycja nakazuje rano, przed wschodem słońca, wypić jeden kieliszek białej wódki, co z kolei według dawnych wierzeń miało gwarantować niezwykle dobry słuch przez cały rok. Wśród potraw spożywanych tego dnia znajduje się m.in. yakbab, danie przyrządzane z pięciu rodzajów ziaren, kleistego ryżu zmieszanego z miodem, kasztanów, oleju sezamowego i jujuby czy danie przygotowywane z dziewięciu rodzajów suszonych roślin jadalnych. Te smakowite potrawy odzwierciedlają zwyczaje żywieniowe narodu koreańskiego oraz tradycyjny nawyk oszczędnego i skrupulatnego prowadzenia domu przez gospodynie.
Świąteczny nastrój tego dnia wzmacniają barwne gry i zabawy ludowe, jak puszczanie latawców, gra w yut czy przeciąganie liny. Jednak to wieczorem, gdy ludzie obserwują pierwszą w roku (księżycowym) pełnię księżyca, jednocześnie wypowiadając w myśli życzenia, na których spełnieniu im zależy, nastrój ten osiąga swój szczyt.
Warto podkreślić, że w roku 2014 zwyczaj świętowania 15 stycznia kalendarza księżycowego i witania księżyca w pełni został zarejestrowany w KRLD jako narodowe niematerialne dziedzictwo kulturowe, co świadczy o dużym znaczeniu tego święta dla kultury i tradycji Korei.
