Marszałek Kim Jong Un, najwyższy przywódca Partii, państwa i armii KRLD, powiedział:

“Prezydent Kim Il Sung był człowiekiem silnego zaufania i woli oraz największej odwagi. Z przekonaniem o zwycięstwie, którego osiągnięcia jesteśmy pewni tak długo, jak istnieje Partia, władza, armia i lud, a także z niezrównaną odwagą, że możemy przetrwać nawet jeśli zawali się niebo, on poradził sobie z trudną sytuacją, zamieniając niedolę w dobrobyt i nieszczęście w błogosławieństwo.”

Dziś przedstawimy dwie anegdoty na temat środków podjętych przez Prezydenta Kim Il Sunga, przekonanego o pewnym zwycięstwie w wojnie koreańskiej.

Prośba o Wstąpienie do Sił Zbrojnych Odrzucona

Gdy wybuchła wojna koreańska, Koreańczycy studiujący za granicą wrócili do domu i wstąpili do armii.

Poinformowany o tym, że zostali oni wysłani do różnych jednostek, Prezydent Kim Il Sung polecił wyższym urzędnikom Naczelnego Dowództwa i Ministerstwa Edukacji, aby wysłali ich ponownie za granicę, żeby kontynuowali naukę.

Prezydent powiedział ostro: “Myślicie tylko o dniu dzisiejszym, nie o jutrzejszym. Chociaż jesteśmy teraz w trakcie próby, nie możemy zatrzymać ćwiczenia talentów.”

Kilka dni później wydał rozkaz dowódcom wszystkich żołnierzy Armii Ludowej i prezesom uczelni wojskowych, aby w imieniu Naczelnego Dowódcy zdemobilizowali zaciągniętych studentów i odesłali ich z powrotem do zagranicznych uczelni.

Mimo że był bardzo zajęty, Prezydent spotkał się z uczniami i powiedział im: “Podczas gdy wy zdobywacie wykształcenie, my możemy wygrać wojnę”, żarliwie prosząc ich, aby studiowali jak najwięcej zaawansowanych nauk i technologii, potrzebnych do powojennej odbudowy ojczyzny, nie martwiąc się o front.

Kiedy wrócili do swoich uczelni, cudzoziemcy powiedzieli z podziwem, że Kim Il Sung, który odesłał ich aby kontynuowali studia dla przyszłości kraju w czasie najcięższych czasów wojennych, jest nie tylko Najwyższym Przywódcą, ale także naprawdę mądrym przywódcą, który patrzy daleko naprzód.

Plany odbudowy w ogniu walki

Pewnego dnia na początku stycznia roku Juche 40 (1951), kiedy trwała wojna koreańska, miało miejsce następujące wydarzenie.

Prezydent Kim Il Sung powiedział urzędnikom: “To zbyt późno, abyśmy przygotowania do powojennej odbudowy kraju podjęli dopiero po wygranej wojnie. Od dzisiaj powinniśmy czynić odpowiednie przygotowania do rekonstrukcji Pjongjangu. Miasto zostało całkowicie zniszczone przez bombardowania amerykańskich powietrznych piratów, a więc powinniśmy usunąć popiół i zbudować nowy Pjongjang, nowoczesne i piękne duże miasto, z szerokimi ulicami w centrum, wieżowcami mieszkalnymi dla ludzi pracy i parkami oraz terenami rekreacyjno-wypoczynkowymi.”

Kilka dni później zadzwonił do projektanta Naczelnego Dowództwa i przypisał mu zadanie nakreślenia ogólnego planu odbudowy Pjongjangu.

Później wielokrotnie badał plan opracowany przez niektórych projektantów i zakończył go.

Następnie odbyła się wystawa planów powojennej odbudowy Pjongjangu i prowincji w Podziemnym Teatrze Moranbong.

W połowie maja roku Juche 41 (1952) Rząd przyjął decyzję “w sprawie przygotowań do odbudowy i  budowy nowych miast”.

W czerwcu roku Juche 42 (1953), Komisja Wojskowa wydała postanowienie w sprawie przyspieszenia budowy cegielni.

W tym samym czasie dostarczono sadzonki dla zasadzenia drzew w stolicy.

Tłumaczenie: KFA Polska