Towarzystwo Historyczne KRLD piętnuje USA jako prowokatora wojny

Pjongjang, 24 czerwca (KCNA) — Towarzystwo Historyczne KRLD wydało w poniedziałek memorandum ujawniające prawdziwe oblicze amerykańskich imperialistów, jako prowokatorów wojny koreańskiej, w związku ze zbliżającą się 60 rocznicą zwycięstwa w Wielkiej Wojnie o Wyzwolenie Ojczyzny.

USA jest wodzem agresji, gdyż wywołało między koreańską konfrontację i bratobójczą wojnę w Korei, stwierdza memorandum i mówi dalej:

Po II wojnie światowej, Stany Zjednoczone okupowały Koreę Południową, zgodnie ze swoją kryminalną polityką zajęcia całej Korei i dominacji nad światem. Podzielili naród koreański na dwie części, stale eskalują konfrontację między Koreańczykami, oraz są źródłem wszelkiego rodzaju nieszczęść i cierpień, które ich spotykają.

Już ponad sto lat temu, USA określiło swoją państwową politykę inwazji na Koreę, jako bramę na kontynent azjatycki. W lutym 1845 roku, ekipa rządząca USA przedstawiła „projekt ustawy zmuszającej Koreę do otwarcia” w Kongresie i nie kryli się z tym, że chcą przeprowadzić inwazję na Koreę.

USA weszło na drogę inwazji na Koreę poprzez incydent wtargnięcia na Półwysep Koreański ich okrętu General Sherman w 1866 roku, jednak zostali odparci dzięki waleczności ludzi w Mangyongde, oraz żołnierzy i cywilów z otoczonego murami Pjongjangu. Po tym incydencie, USA nieustannie napadało na Koreę, m.in. poprzez wtargnięcia okrętów Shenandoah i China w 1868 roku, oraz inwazję na dużą skalę w 1871 roku, w dążeniach do podboju narodu koreańskiego.

Między 10 a 15 sierpnia 1945 roku, amerykańscy imperialiści ustanowili 38 równoleżnik, pod pretekstem „linii podziału odpowiedzialności”, za odebranie kapitulacji armii japońskiej. Ich siły zajmowały Koreę Południową pod maską „wyzwoliciela”, od 8 września do końca października.

7 września 1945 roku, amerykańscy imperialiści ustanowili administrację wojskową USA nad całą Koreą Południową, poprzez Orędzie nr. 1 Komendy MacArthura. USA bezzasadnie podniosło kwestię Korei w ONZ i podjęło „decyzję” w sprawie przeprowadzenia oddzielnych wyborów w Korei Południowej i utworzenia proamerykańskiego reżimu, przeciwnemu komunizmowi, poprzez represje, oszustwa i szwindle.

Po pojawieniu się marionetkowego reżimu w Korei Południowej, amerykańscy imperialiści gorączkowo zintensyfikowali przygotowania do inwazji na KRLD.

Utworzyli marionetkową armię, która miała być zastosowana jako brygada uderzeniowa dla realizacji wojny napastniczej, oraz szybko zwiększali jej siłę bojową.

Wysłali 500-osobową grupę doradczą wojsk USA, największą na świecie w tamtych czasach, do Korei Południowej, w celu ustanowienia systemów dowodzenia, uformowania jednostek armii południowokoreańskich marionetek itp., w taki sposób, jak to się odbywało w USA, oraz poddali ich szkoleniu wojskowemu, pod dowództwem grupy.

Prawdziwy cel amerykańskich imperialistów w przygotowaniach do wojny napastniczej został w pełni ujawniony poprzez ich proces opracowywania scenariusza wojennego.

Ich scenariusz miał trzy fazy.

Faza A planu zakładała rozpętanie wojny koreańskiej, faza B rozszerzenie wojny na Chiny, a faza C wejście do Syberii. USA planowało przeprowadzić operację w 1949 roku.

W celu sprawdzenia wykonywalności scenariusza wojennego, amerykańscy imperialiści poprowadzili południowokoreańską armię marionetek na „północną ekspedycję” dla przeprowadzenia zbrojnej prowokacji.

W konsekwencji, takie bitwy przypominające prawdziwą wojnę były kontynuowane wzdłuż 38 równoleżnika, nawet w przededniu wojny w Korei, która wybuchła 25 czerwca.

Amerykanie uknuli podstępny i podły spisek, w celu uniknięcia odpowiedzialności za sprowokowanie wojny z KRLD.

W październiku 1949 roku, uformowano podczas 4 Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ „Trzecią Komisję ONZ ds. Korei„, której zadaniem było ukrycie prawdy o wybuchu wojny koreańskiej i dokonywanie dogłębnej dezinformacji dobra i zła, pod pretekstem monitorowania i raportowania o „sporze wojskowym w Korei„.

W międzyczasie, opracowali już „podstawowe dokumenty” i „uchwały”, które zostały przedstawione na posiedzeniu Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych po wybuchu wojny.

Dulles przeprowadził inspekcję pozycji marionetkowej armii południowokoreańskiej wzdłuż obszarów na południe od 38 równoleżnika, po przybyciu do Seulu w czerwcu 1950 roku, oraz ostatecznie sprawdził scenariusz wojny, oglądając mapy operacyjne i makiety, przedstawiające teatr działań.

W związku z jego podróżą do Seulu, ówczesny sekretarz obrony i ówczesny przewodniczący amerykańskiego Kolegium Szefów Połączonych Sztabów odwiedzili Dowództwo MacArthura w Tokio. Ich wizyta w Tokio miała na celu podjęcie decyzji w sprawie przerzucenia jednostek amerykańskich stacjonujących na Dalekim Wschodzie, na ogarnięty wojną Półwysep Koreański, której wybuch był już faktem stwierdzonym, oraz sprawdzenie ich gotowości przejścia do działań wojennych na miejscu.

Amerykańscy imperialiści sprowokowali zbrodniczą wojnę napastniczą, wysyłając jednostki południowokoreańskich marionetek o 4 rano, w dniu 25 czerwca 1950 roku.

MacArthur, który odegrał główną rolę w rozpętaniu wojny koreańskiej powiedział, że wojna była jego planem, tym samym potwierdzając jej sprowokowanie.

USA nie powinno zapominać o swojej haniebnej historii, w której zostało zmuszone do podpisania dokumentu kapitulacji przed Koreańczykami, chociaż podczas wojny zmobilizowało ogromne siły zbrojne i najnowocześniejszy sprzęt wojskowy, ostrzegło memorandum.