Kim Jong Suk (1917-1949) poświęciła całe życie wyzwoleniu swojego kraju i emancypacji kobiet. Wciąż jest wysoko chwalona przez postępowców z całego świata i naród koreański, jako antyjapońska bohaterka wojenna. Historia ludzkości nie zna drugiej takiej kobiety, która wniosłaby tak wielki wkład w zbrojne pokonanie imperialistycznych sił, przez ponad 10 lat śpiąc i jedząc na otwartej przestrzeni.

Kim Jong Suk posiadała wybitne zdolności strategiczne, niezwykłą mądrość wojskową oraz zręczną sztukę dowodzenia na polu bitwy.

W październiku 1935, w niewiele ponad miesiąc po dołączeniu do Koreańskiej Ludowej Armii Rewolucyjnej, na której czele stał Dowódca Kim Il Sung, zaprezentowała swoją wybitną strategię i taktykę w strefie partyzanckiej Chechangzi w północno-wschodnich Chinach. Japończycy użyli wtedy do zaatakowania strefy partyzanckiej ponad 10 000 żołnierzy oraz działa i samoloty, przeciwko sobie mieli tylko około 100 koreańskich partyzantów oraz członków Antyjapońskiego Korpusu Samoobrony i Korpusu Młodych Ochotników, którym brakowało doświadczenia bojowego i byli słabo uzbrojeni.

Ta sytuacja wiele osób doprowadziła do utraty nadziei. Kim Jong Suk dodawała im otuchy, mówiąc że w walce ważna jest wiara w zwycięsto i że jeśli wykorzystają sprzyjające warunki terenowe, to mogą zwyciężyć. Zasugerowała, aby most, jedyna droga do strefy, był mocno broniony oraz, aby efektywnie wykorzystano warunki geograficzne w kluczowych punktach. Broniąc strefy, strzelała tylko do oficerów wroga, tak neutralizując ich system dowodzenia. Kiedy wróg wykonał ruch okrążający, zaczęto staczać na niego sterty kamieni, które zostały wcześniej naszykowane jak zaproponowała, zadało to wrogowi masowe straty. Wrogowi nie udało się przedrzeć przez obronę i w końcu nie miał innego wyboru jak wycofać się.

Kiedy pod koniec marca 1940 Kim Jong Suk udała się wraz z małym oddziałem na teren Musan w północnej części Korei, wróg zaatakował ich z obu stron. Wykorzystała ona wtedy “taktykę teleskopu”, polegała ona na sprawieniu, aby wróg z obu stron walczył ze sobą, zaś partyzanci przyglądali się walce z odległego miejsca.

Kim Jong Suk posiadała niezwykłą odwagę i doskonałe umiejętności strzeleckie.

W każdej walce, ona pierwsza uderzała na pozycję wroga, bez wahania również walczyła wręcz. W walce, która miała miejsce w czerwcu 1936, walczyła z wrogimi żołnierzami bagnetem na swoim karabinie. Podczas innej zaciętej bitwy śpiewała piosenkę, podnosząc morale partyzantów.

Jej niebywałe umiejętności strzeleckie przyczyniły się do powstania wielu legendarnych historii. W bitwie, która odbyła się w kwietniu 1938, widząc wroga torującego sobie drogę pośród lasu, strzelała ilekroć poruszył się las, zabijając każdym strzałem jednego wrogiego żołnierza. Podczas jeszcze innej walki, w nocy jednym strzałem odcięła linię telefoniczną wroga.

Była znana jako niezawodna strażniczka Kim Il Sunga.

Wierzyła, że tylko wtedy, gdy zapewnione będzie osobiste bezpieczeństwo Dowódcy Kim Il Sunga, będzie mogło zostać osiągnięte wyzwolenie kraju i narodu oraz zagwarantowana ich wieczna pomyślność. Nieustraszenie broniła Kim Il Sunga w kilku zaciętych bitwach podczas antyjapońskiej walki zbrojnej. Przykładami mogą być tu bitwa w mieście powiatowym w Fusong, bitwa w Hongqihe, bitwa na obrzeżach Dashahe w powiecie Antu oraz bitwa w bazie Huanggouling. Nawet po wyzwoleniu kraju, zapewniała Jego osobiste bezpieczeństwo, uznając się za Jego osobistą strażniczkę.

Chociaż nie żyła ona długo, jej niezwykłe życie kobiety-generała w antyjapońskiej wojnie pozostanie w pamięci ludzi i historii.