Prezydent Kim Il Sung jest niezrównanym bohaterem narodu koreańskiego, jako że to on utorował drogę do zbudowania rewolucyjnych sił zbrojnych dla wyzwolenia Korei spod rządów kolonialnych.
Pod koniec XIX wieku Korea zmagała się z agresywnymi ruchami z zagranicy, aż ostatecznie na początku XX w. została zredukowana do poziomu kolonii japońskich imperialistów.
Rozwścieczonych japońską okupacją Korei, wielu ludzi założyło takie ruchy oporu jak Ruch Sprawiedliwej Armii Wolontariuszy, czy Ruch Armii Niepodległości, niestety tylko po to, aby zostać zniszczonymi przez okrutnych najeźdźców japońskich.
W końcu, niektóre z osób zaangażowanych w ruch niepodległościowy wpadły na pomysł, że dla niepodległości kraju potrzeba rozwinąć narodową siłę lub prowadzić dyplomację.
W tym historycznym momencie, Kim Il Sung postanowił rozpocząć totalną wojnę przeciwko agresywnym siłom japońskich imperialistów. Wyciągnął on wniosek, że dla wyzwolenia Korei od japońskich imperialistycznych agresorów powinna być prowadzona walka zbrojna, oraz że walka powinna opierać się na partyzanckich siłach zbrojnych, dostosowanych do poszczególnych warunków panujących w kraju.
Na tej podstawie, określono metody rozpoczęcia anty-japońskiej walki zbrojnej podczas Zimowego Zgromadzenia Mingyuegou w roku Juche 20 (1931).
Następnie, w dniu 25 kwietnia 1932r., Kim Il Sung założył Anty-Japońską Partyzancką Armię Ludową, pierwsze rewolucyjne siły zbrojne w Korei, a w końcu uwolnił kraj od japońskich imperialistów, za pomocą walki zbrojnej.
