Kim Chaek (1903-1951) był wzorowym koreańskim rewolucjonistą, zawsze wiernym przywództwu Prezydenta Kim Il Sunga. Z żarliwym patriotyzmem i głęboką świadomością klasową już w czasach szkolnych wszedł na ścieżkę działań rewolucyjnych.
Przez lata żył w agonii poszukując wybitnego przywódcy, który w odpowiedni sposób pokierowałby koreańską rewolucją. Po spotkaniu Kim Il Sunga, Kim Chaek skoncentrował swoje działania na zapewnianiu ścisłej jedności rewolucjonistów koreańskich z Kim Il Sungiem jako ich przywódcą.
Po utworzeniu przez Kim Il Sunga Związku Odrodzenia Ojczyzny w maju roku Juche 25 (1936), energicznie pracował na rzecz zmobilizowania szerokich mas ludzkich pod szyldem Związku.
Jako zdolny przywódca Koreańskiej Rewolucyjnej Armii Ludowej, dowodził w wielu bitwach w okresie anty-japońskiej walki zbrojnej, zadając bolesne ciosy japońskim agresorom. Zawsze uważał lojalność wobec przywódcy jako najważniejszą rzecz w życiu.
Wkrótce po wyzwoleniu Korei, skupił całą swoją uwagę na ochronie osobistej Prezydenta Kim Il Sunga. Chociaż działały wtedy szkodliwe ruchy frakcyjnych elementów, aktywnie wspierał Kim Il Sunga w jego pracy nad założeniem partii i zademonstrował swoją niezłomną wolę, oraz dokładnie wykonywał swoje obowiązki na stanowisku pierwszego prezesa Pjongjańskiego Instytutu, które powierzył mu Prezydent.