Pjongjang, 10 grudnia (KCNA) — Mnóstwo budowli w Pjongjangu, stolicy KRLD, jest związanych z wielkimi wyczynami niezrównanie wielkich ludzi Prezydenta Kim Il Sunga, Przywódcy Kim Jong Ila i Marszałka Kim Jong Una.

Pjongjang został całkowicie zrujnowany przez masowe naloty bombowe Amerykanów w czasie Wyzwoleńczej Wojny Ojczyźnianej (czerwiec 1950 – lipiec 1953)

Przekonany o zwycięstwie w wojnie, Prezydent Kim Il Sung osobiście prowadził prace przy opracowywaniu głównego planu dla powojennej odbudowy Pjongjangu.

Biorąc na siebie stanowisko przewodniczącego Komitetu Odbudowy Miasta Pjongjang w okresie powojennym, powiedział, że odbudowa została przeprowadzona przede wszystkim w oparciu o interesy obywateli. Często też odwiedzał budynki i wskazywał szczegółowe sposoby budownictwa.

Zachęceni jego energicznym kierownictwem, budowniczowie dokonali takiego cudu jak odbudowa mieszkania w zaledwie 14 minut.

Amerykańscy imperialiści ręczyli, że miasto nie podniesie się nawet w 100 lat, ale ono już w kilka lat stało się jeszcze wspanialsze, niż w okresie przedwojennym.

W mieście jeden po drugim pojawiały się ulice Chongnyon i Chollima, Pjongjański Pałac Młodzieży i Studentów, Pjongjański Teatr Wielki, Pjongjański Kryty Stadion, Ludowy Pałac Kultury i inne budowle.

Pewnego dnia w grudniu Juche 62 (1973), Prezydent stanął na Wzgórzu Namsan. Zauważając, że wzgórze od dawna było w stanie nienaruszonym, zgodnie z jego instrukcjami, wezwał do budowy w tym miejscu dużej biblioteki publicznej.

Kilkakrotnie badał on później plany biblioteki, podkreślając potrzebę zbudowania jej w koreańskim stylu, aby zaspokoić popyt i wolę narodu. Po tym wszystkim, Wielki Ludowy Dom Nauki powstał w samym centrum miasta.

Dalekosiężny plan Kim Il Sunga stworzenia z Pjongjangu miasta na światowym poziomie został urzeczywistniony przez Przywódcę Kim Jong Ila.