15 sierpnia 1945 roku, naród koreański został uwolniony od gorzkiego losu kolonialnych niewolników japońskich imperialistów. Kim Il Sung (1912-1994), ojciec socjalistycznej Korei, osiągnął historyczną sprawę wyzwolenia narodowego, dzięki przywództwu opartemu na Songun.

Kim Il Sung zapewnił potężny ideologiczny i teoretyczny sztandar dla osiągnięcia sprawy wyzwolenia narodowego, poprzez utworzenie idei Juche i idei Songun.

Wszedł na drogę rewolucyjnej walki o wyzwolenie swojego kraju już we wczesnych latach młodzieńczych, a w czerwcu 1930r. przedstawił linię anty-japońskiej walki zbrojnej, opartej na zasadach idei Juche i idei Songun, na spotkaniu koreańskich rewolucjonistów odbywającym się w Kałunie, w północno-wschodnich Chinach.

To była prawidłowa linia, która naukowo przeanalizowała charakter imperializmu i dokładnie odzwierciedlała realia Korei i wielu innych krajów kolonialnych na całym świecie, w tamtych czasach.

Ze względu na agresywny i drapieżny charakter imperializmu, on nigdy z własnej woli nie wycofa się z kolonii, ale przede wszystkim będzie uciekał się do przemocy, aby utrzymać swoje rządy kolonialne. Dlatego właśnie, ludy kolonii, tylko wtedy gdy wezmą broń w ręce, mogą stać się panami swojego własnego losu, wolnego od niewolnictwa, oraz kształtować go samodzielnie i twórczo.

To był historyczny przegląd anty-japońskiej walki w Korei w tamtym czasie. Koreański lud, który znalazł się na rozdrożu życia i śmierci, powstał do walki przeciwko okrutnym rządom kolonialnym japońskich imperialistów. Ludzie z różnych środowisk prowadzili ciągłą masową walkę przeciwko japońskim imperialistom w całym kraju, ale spotykali się z wieloma porażkami, z powodu barbarzyńskich represji japońskich sił zbrojnych. Burżuazyjni nacjonaliści Korei marzyli o uzyskaniu niepodległości kraju poprzez “kompromis” z japońskim imperializmem, lub szukając pomocy u wielkich mocarstw. Ich naiwne marzenia były niemożliwe do spełnienia. Byli zbytnimi ignorantami w kwestii natury imperializmu.

Kim Il Sung przedstawił linię wyzwolenia Korei, nie polegając ani na siłach zewnętrznych, ani na środkach pokojowych, ale na własnych wysiłkach Koreańczyków, oraz prowadził walkę zbrojną bazując na idei Juche i idei Songun. Od tamtej pory, narodowo-wyzwoleńcza walka Korei mogła być umieszczona na naukowej i prawidłowej drodze.

Kim Il Sung osiągnął niezależność kraju, poprzez przygotowywanie potężnych sił rewolucji Songun i sprawowanie energicznego przywództwa opartego na Songun.

25 kwietnia 1932 roku utworzył Anty-Japońską Ludową Armię Partyzancką, poprzedniczkę Koreańskiej Armii Ludowej. To było znaczące wydarzenie, które oznaczało narodziny głównych sił koreańskiej rewolucji, siły rdzenia rewolucji Songun, oraz było początkiem jego opartego na Songun przywództwa.

W trakcie rozbudowy i wzmacniania AJLAP, rozwinął ją w Koreańską Rewolucyjną Armię Ludową, oraz rozbudował ją jako niezwyciężone szeregi wojskowe, poprzez zacięte walki przeciwko armii japońskiej.

KRAL, pod jego przywództwem, zadała ciężkie ciosy armii japońskiej w bitwach Pochonbo, Jiansanfeng, Hongtoushan i wielu innych, z unikalną strategią i taktykami.

Wzmacniając KRAL, zgromadził wokół siebie szerokie masy, dla dalszego rozwoju sił rewolucji Songun. W 1936 roku założył Stowarzyszenie na rzecz Odrodzenia Ojczyzny, organizację anty-japońskiego narodowego zjednoczonego frontu, aby mocno zjednoczyć masy ze wszystkich warstw, na podstawie sojuszu robotniczo-chłopskiego, oraz aby zmobilizować ich niezgłębioną siłę dla osiągnięcia sprawy wyzwolenia narodowego.

Po założeniu SOO, wszystkie patriotyczne, anty-japońskie siły Korei mogły się mocno zmobilizować, jak jeden mąż, pod hasłem wyzwolenia narodowego i dodatkowo wzmocnić walkę.

Zwracał szczególną uwagę na osiągnięcie jedności między wojskiem i ludem, w czasie całego przebiegu anty-japońskiej walki zbrojnej, w tym na konsolidację sił rewolucji Songun aby była tak twarda, jak skała. W tamtych dniach przedstawił aforyzm: “Tak jak ryba nie może żyć bez wody, tak partyzanci nie mogą żyć bez ludu”.

Zgodnie z jego intencją, bojownicy KRAL chronili życie i własność ludu, kosztem swojego życia, a lud z całą szczerością wspierał KRAL. Stanowiło to jeden z istotnych czynników, które sprawiły, że KRAL, bez interwencji państwa i pomocy regularnej armii, zawsze zmuszało potężnych japońskich imperialistów do defensywy, gdy tylko walczyli.

Opierając się na wiarygodnych siłach, zorganizował końcowe operacje wyzwolenia kraju. Na mocy jego rozkazu rozpoczęcia generalnej ofensywy, wydanego w dniu 9 sierpnia 1945r., KRAL rozpoczęła działania dla ostatecznej kampanii przeciwko wrogowi, a lud w kraju dołączył do niej z bronią w ręku, nękając japońską armię na tyłach. W końcu japońscy imperialiści zostali pokonani, a Koreańczycy osiągnęli wyzwolenie swojego kraju, w dniu 25 sierpnia 1945 roku.

Osiągnięcia Prezydenta Kim Il Sunga dokonane przy wyzwoleniu Korei, wraz z kierownictwem Songun, będą zawsze świecić w historii antyimperialistycznej walki narodowo-wyzwoleńczej świata.

Źródło: Biuletyn Ambasady KRL-D 5 sierpnia 2013 r.