Zapewnienie niezależności ekonomicznej jest bardzo ważnym i pilnym przedsięwzięciem na rzecz zagwarantowania niezależnego rozwoju kraju i narodu oraz stabilności społeczno-gospodarczej.

Oznacza ono zbudowanie gospodarki, która służy własnemu narodowi oraz rozwija się niezależnie od innych i w wielostronny sposób, opierając się na zasobach, sile i technologii kraju, w dopasowaniu do jego specyficznej sytuacji i warunków.

Najważniejszą rzeczą jest tu utrzymanie zasady samodzielności, co oznacza budowanie i rozwijanie gospodarki, która może być prowadzona własnymi wysiłkami, w oparciu o własne zasoby, technologię, twórczą pracę i wiedzę.

Samodzielność jest zasadą, której powinien trzymać się każdy naród, aby sprawnie zbudować niezależną gospodarkę narodową polegając na własnych wewnętrznych zasobach i postawić solidne materialne i technologiczne fundamenty kraju. Innymi słowy, można ją nazwać linią życia w budowaniu niezależnej gospodarki narodowej i kluczem do ekonomicznej niezależności.

Nie powinno się jednak opowiadać za budowaniem gospodarki zamkniętej, ani wykluczać gospodarczej i technologicznej wymiany oraz współpracy z innymi krajami. To czego brakuje lub czego jest niewiele należy pozyskiwać poprzez gospodarczą i technologiczną wymianę i współpracę z innymi krajami.

Kolejnym czynnikiem ważnym dla osiągnięcia niezależności gospodarczej jest szkolenie własnych narodowych kadr i talentów oraz rozwijanie własnej nauki i technologii.

Jest rzeczą oczywistą, że rola osób uzdolnionych w zakresie nauki i technologii jest ważna w budowaniu gospodarki. Szczególnie dzisiaj, w erze IT, osoby takie mają bardzo ważną rolę do odegrania w umacnianiu materialnych i technologicznych fundamentów kraju i osiąganiu rozwoju społeczno-gospodarczego.

Kraje, które dążą do niezależności ekonomicznej, w szczególności kraje rozwijające się, powinny robić wszystko, aby jeszcze bardziej wzmacniać ich zainteresowanie edukacją i nauką, szkolić własne narodowe kadry i osoby utalentowane w zakresie nauki i technologii w planowy sposób oraz aktywnie rozwijać nowoczesną naukę i technologię.

Wzmacnianie i rozwijanie współpracy gospodarczej i technologicznej oraz współpracy południe-południe pomiędzy krajami rozwijającymi się jest niezbędne dla zapewniania niezależności ekonomicznej tych krajów. Kraje te powinny rozwijać i poszerzać współpracę i wymianę gospodarczą i technologiczną na zasadzie zbiorowej samodzielności. Ich ludzki, gospodarczy i technologiczny potencjał jest bardzo duży. Jeśli będą one efektywnie wykorzystywały te zasoby, będą mogły dalej rozwijać i poszerzać współpracę południe-południe i sprawnie budować swoje niezależne gospodarki narodowe oraz wspólny rozwój.

Przy omawianiu kwestii niezależności ekonomicznej konieczne jest odniesienie się do doświadczeń Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.

KRLD dążyła do ekonomicznej niezależności od początku swojego istnienia.

Po wyzwoleniu kraju (15 sierpnia 1945) spod wojskowej okupacji japońskich imperialistów (1905-1945) mocno trzymał się on idei rozwoju poprzez własne wysiłki narodu pozwalając, aby ci, którzy mają siłę dali swoją siłę, ci, którzy mają wiedzę zaoferowali swoją wiedzę i ci, którzy mają pieniądze wnieśli wkład w postaci pieniędzy. Nie polegał on na pożyczkach i pomocy od innych krajów i własnymi siłami wyeliminował skutki kolonialnej gospodarki.

Gospodarka KRLD została doszczętnie zniszczona podczas wojny koreańskiej (1950-1953), ale kraj ten całkowicie ją odbudował w okresie trzech lat, wysunął linię budowy niezależnej gospodarki – linię preferencyjnego rozwoju przemysłu ciężkiego przy zapewnieniu jednoczesnego rozwoju przemysłu lekkiego i rolnictwa – i przyspieszając budowę narodowej gospodarki, dokonał industrializacji w ciągu 14 lat.

W tamtych latach ten socjalistyczny kraj odmówił dołączenia do RWPG, wspólnoty gospodarczej socjalistycznych krajów, i stanowczo utrzymywał linię budowania niezależnej gospodarki narodowej. To żywo ukazuje jak silny był duch samodzielności narodu koreańskiego.

W latach 90tych XX wieku, wiele socjalistycznych krajów upadało, jeden za drugim, a KRLD przez kilka lat z rzędu dotykały katastrofy naturalne. Korzystając z okazji, wrogie siły skierowały ostrze ataku na ten kraj.

Jednak nawet w obliczu bezprecedensowych sankcji i blokad ekonomicznych oraz światowych wstrząsów gospodarczych, KRLD cały czas utrzymywała linię niezależnej gospodarki narodowej i osiągnęła szybki rozwój w duchu samodzielności.

Poszerzanie wielostronnych struktur gospodarczych, budowanie własnych, solidnych baz surowcowych, zaopatrywanie wszystkich obszarów gospodarki narodowej w oparciu o nowoczesną technologię, szkolenie własnych narodowych kadr technicznych – oto aktualna linia budowania niezależnej gospodarki narodowej KRLD.

Podczas pierwszej sesji 14. Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD, która odbyła się w kwietniu tego roku, podkreślono, że siła niezależnej gospodarki narodowej powinna być w dalszym ciągu konsolidowana.

Podczas gdy wzmagają się wysiłki krajów rozwijających się, aby osiągnąć niezależność gospodarczą, doświadczenia i realia KRLD przyciągają uwagę społeczności międzynarodowej.