Biuletyn Ambasady KRLD
5 lutego 2018 r.
Kim Il Sung i Jego dokonania na rzecz budowy regularnej armii
Koreańska Armia Ludowa, regularna armia Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, powstała 8 lutego 1948 roku.
Spoglądając dalej wstecz, Antyjapońska Partyzancka Armia Ludowa (przeorganizowana później w Koreańską Rewolucyjną Armię Ludową) została założona 25 kwietnia 1932 roku przez Kim Il Sunga, wiecznego Prezydenta KRLD, kiedy Korea pozostawała pod japońską okupacją wojskową (1905-1945). Pod Jego dowództwem, KRAL, bez wsparcia państwa, czy regularnej armii, prowadziła krwawą partyzancką wojnę przeciwko milionowej Armii Kwantuńskiej i 15 sierpnia 1945 roku wyzwoliła kraj.
Chociaż kraj został wyzwolony, bardzo trudno było zbudować nowoczesną regularną armię w okolicznościach, w których gospodarka narodowa zrujnowana była przez japoński imperializm i brakowało funduszy.
W panującej wówczas sytuacji, kiedy Korea walczyła o stworzenie niezależnego suwerennego państwa, zbudowanie regularnej armii było warunkiem niezbędnym. Było to pilnym zadaniem, tym bardziej, że po zakończeniu II wojny światowej Stany Zjednoczone, pod pretekstem rozbrajania armii japońskiej, utrzymywały w południowej części Korei swoje agresywne oddziały i dążyły do zajęcia całego terytorium Korei. Frakcyjni czciciele wielkich mocarstw sprzeciwiali się budowie regularnej armii, twierdząc, że nie jest to konieczne przed zjednoczeniem kraju oraz, że regularna armia nie może powstać bez pomocy innych krajów.
Uznając budowę armii, obok założenia partii i państwa, za jedno z trzech głównych zadań w budowie nowej Korei, Kim Il Sung wysunął politykę samodzielnego tworzenia przez Koreańczyków regularnej armii, która będzie przygotowana politycznie i ideologicznie, dziedzicząc tradycje antyjapońskiej walki zbrojnej. Energicznie prowadził prace na rzecz budowy regularnej armii, tworząc ją z dobrych synów i córek mas pracujących, w tym robotników i chłopów, trzonem jej zaś czyniąc partyzanckich weteranów, którzy zahartowali się w ogniu antyjapońskiej walki zbrojnej.
Jak wiele starań włożył On w budowę regularnej armii, pokazują prace, które publikował w tamtym okresie, takie jak: O utworzeniu Pjongjańskiego Instytutu, Być doskonałą kadrą wojskową i polityczną , Stwórzmy siły powietrzne nowej Korei, Dla budowy rewolucyjnej armii, Pilne zadania ośrodka szkoleniowego dla personelu organów bezpieczeństwa, Stwórzmy prawdziwą armię ludową, Nowoczesna regularna armia.
W budowaniu regularnej armii, baczną troskę zwrócił na trening wojskowych i politycznych kadr.
W rezultacie, założony został Pjongjański Instytut, jako pierwszy regularny instytut edukacji militarnej i pierwsza baza treningowa dla oficerów politycznych i wojskowych mających tworzyć nowoczesną regularną armię. Następnie, w lipcu 1946 roku, powstała Centralna Szkoła dla Personelu Organów Bezpieczeństwa mająca kształcić wojskowe i polityczne kadry różnych służb i rodzajów wojsk. W marcu 1946 roku, w Pjongjańskim Instytucie, powołano klasę lotniczą, macierzysty organ sił powietrznych, zaś w roku kolejnym, Szkołę dla Personelu Organów Bezpieczeństwa Morskiego.
Gdy brakowało personelu dowódczego regularnej armii, Kim Il Sung pozyskał do budowy armii większość zasłużonych antyjapońskiej bojowników i dopilnował, aby nie tylko stali się oni jej trzonem, ale również odegrali decydującą rolę w szkoleniu kadr wojskowych.
Podkreślał konieczność sformowania kluczowych jednostek nowoczesnej regularnej armii, zasady, których należy przestrzegać przy ich tworzeniu, ich skalę i położenie. W rezultacie, założone zostały ośrodki szkoleniowe dla personelu organów bezpieczeństwa oraz sformowano jednostki różnych służb i korpusy, takie jak korpus powietrzny, morskie siły bezpieczeństwa, a także korpus artylerii, inżynierów czy łącznościowców.
Chociaż musiał odwiedzać wiele miejsc, przeprowadził inspekcję dawnej fabryki zbrojeniowej w Pjongjangu przed wizytą w Hucie Żelaza Kangson, wydarzeniem szeroko znanym: to jasno pokazuje jak baczną troską darzył sprawę położenia fundamentów pod niezależny przemysł zbrojeniowy.
Przezwyciężając niedostatek wszystkiego co potrzebne do budowy fabryki zbrojeniowej – technologii, sprzętu, funduszy, techników i wykwalifikowanych robotników – doprowadził do zbudowania od podstaw pierwszej bazy produkcji zbrojeniowej, planując wyposażyć regularne siły zbrojne w nowoczesną broń i innego rodzaju sprzęt bojowy i techniczny. Dzięki Jego znakomitemu kierownictwu, klasa robotnicza kraju własnymi siłami wyprodukowała taką nowoczesną broń jak pistolety maszynowe czy granaty ręczne oraz zbudowała okręty. Żaden inny kraj na świecie nie zbudował równocześnie trzech służb swoich sił zbrojnych i własnego niezależnego przemysłu zbrojeniowego od podstaw i nie rozwinął ich tak szybko w tak krótkim okresie czasu. Tego cudu dokonał Kim Il Sung, który mocno wierzył w swoich ludzi i doprowadził do najpełniejszego rozwinięcia się ich siły.
W końcu, 8 lutego 1948 roku, w Pjongjangu, stolicy KRLD, odbyła się wielka parada wojskowa proklamująca narodziny Koreańskiej Armii Ludowej jako regularnej armii.
Dwa lata później wybuchła wojna koreańska (1950-1953), podczas której KAL pokonała USA, chełpiące się z bycia „najsilniejszymi” na świecie, i w ten sposób obroniła suwerenność i godność kraju. Po wojnie, na każdym kroku udaremniając militarne groźby i prowokacje USA, KAL pokazała całemu światu swoją potęgę jako niezachwiana, zawsze zwycięska armia.
